Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Debuut

07 mei 2015
Haar naam is Poppy Day is de debuutroman van Amanda Prowse. Al eerder zijn er twee andere romans van haar hand in Nederland verschenen: Wat heb ik gedaan? en Een beetje liefde.

Dit verhaal heeft een persoonlijk tintje want de echtgenoot Simeon van Amanda is een beroepsmilitair, dus ze spreekt uit ervaring. Het thema van haar boeken gaat meestal over "Gewone vrouwen die uit liefde buitengewone dingen doen".

Dit verhaal wordt vertelt in hoofdstukken door de ogen van Poppy en dan weer van Martin. Hierdoor ontstaat er een fijne afwisseling en wordt het niet saai. Poppy hoe ze met de wetenschap omgaat dat Martin gegijzeld is in Afghanistan en Martin hoe het hem vergaat tijdens deze gijzeling door de ZMO (Zelgai Machmoed Organisatie).

Poppy haar jeugd was niet florissant, vader onbekend, moeder Cheryl "was nooit wreed, opzettelijk nalatig of moedwillig hatelijk, maar ook nooit lief of trots". Ze is later vertrokken met haar minnaar. Opa Wally inmiddels overleden "had van dutten zijn beroep gemaakt". Alleen oma Dorothea "was altijd al een beetje gek, nu was ze echt gek, volkomen geschift", leeft nog en woont in een verzorgingshuis. Poppy en haar oma hebben een hele sterke band, ondanks dat oma niet normaal is bezoekt ze haar iedere dag.

Martin (Mart) Cricket, zijn vader vindt hem een waardeloos mietje, werkte als hulpje in een garage, maar wilde een beter leven voor hem en Poppy. Hierdoor belandt hij via een speciale eenheid in Afghanistan. Twaalf militairen gaan erheen, tien komen er terug, zijn beste maat Aaron overlijdt en Martin wordt gegijzeld. Poppy raakt gefrustreerd en voelt zich nutteloos, vindt dat de overheid te weinig voor Martin doet en gaat zelf haar man zoeken.

Dit verhaal vertelt over verlies, moed en onmacht van een vrouw die haar man terug wil. "Welke prijs kan en wil je betalen om je geliefde veilig terug te krijgen". Het boek leest moeizaam weg, omdat er teveel wordt uitgeweken van het originele verhaal maar is zeker de moeite waard. Soms verdrietig, maar ook de nodige hilarische momenten met oma Dorothea. Mijn waardering 3,5*

Reageer op deze recensie

Meer recensies van