De giftuin

Dit verhaal is gebaseerd op Jane Northumberland, de hofdame van Alnwick Castle. Ze spendeerde vele jaren aan het creëren van mooie tuinen en had een fascinatie voor- en kennis van plantengiffen.

Vader Thomas Luxton, apotheker, en zijn dochter Jessamine van 16 jaar wonen in Hulne Abbey een ruïne wat vroeger een kapel was van een oud klooster bij het dorp Alnwick.
Thomas gebruikt oude gebruiken, de gebruiken van heksen, giffen van planten om mensen te genezen.
Op een dag komt Tobias Pratt, eigenaar en stichter van Pratt's Convalescent Home een gekkenhuis, huis voor mentaal onevenwichtigen, langs. Hij heeft een jongen bij zich die hij via de monniken heeft gekregen als slaaf, Weed zoals hij heet heeft veel verstand van planten.
" Ze hebben mij altijd uitgezocht, al zolang ik me kan herinneren. Ze praten met me, ze kiezen me omdat ik hen kan horen". Hij was 4 of 5 toen hij achter zijn speciale gave kwam.

Vader Thomas heeft naast een moestuin, bloementuin ook een "speciale" tuin, in deze tuin houdt hij giftige planten. "Dit zijn geen planten om zieken te genezen. Ze zijn giftig! Allemaal.....vergif"!
De natuur zou deze planten apart gehouden hebben, maar jouw vader heeft hen opgeroepen uit alle hoeken van de wereld en samen opgesloten. "Het is verkeerd, Jessamine. Ik vrees dat het gevaarlijk is...".
Weed is erg gevoelig voor deze planten, toch gaat hij wanneer Jessamine ernstig ziek wordt deze tuin in op zoek voor haar genezing.

"In de juiste dosis, is zelfs liefde een vergif."
"Tegen liefde is geen kruid gewassen".

Dit boek heeft mij een vermakelijke middag bezorgt, het is een c-boek en voor deze leeftijd is het een spannend en avontuurlijk boek. Ik had wat meer magie verwacht, maar al met al een leuk boek om te lezen en het tweede deel zal ik dan ook zeker gaan lezen.
The poison diaries, Nachtschade. In het geheel vormen deze boeken een trilogie.
Ik geef 3,5*