Hoe sterk kan een vrouw zijn?

Als je dit boek leest denk je dat het een thriller is zoveel verdriet in één gezin, maar nee dit verhaal is waargebeurd en de vrouw die dit allemaal overkwam is de co-auteur van dit boek. Het verhaal gaat over het leven van Tanja Geutz en begint met haar jeugd.
Het verhaal wordt in ik-vorm geschreven en je beleeft het dus door de ogen van Tanja.
In dit verhaal staat zelfmoord centraal.

Haar jeugd is heftig, omdat ze oudere ouders heeft dan de andere basisschool kinderen wordt ze gepest (zijn dat je opa en oma) ook is haar moeder manisch-depressief dat duidelijk een stempel op het gezin drukt. Tanja heeft haar eerste vriendje met 14 jaar, daarna volgt een relatie met Robbie, die 20 jaar ouder is, een vaderfiguur. Dit loopt niet zoals het hoort en uiteindelijk na veel ellende vind Tanja haar geluk bij Danny. Met Danny samen krijgt ze een dochter Nika.
Ook deze relatie eindigt.

Tanja en haar oudere broer Marco zijn altijd close geweest, ondanks hun leeftijdsverschil.
Wanneer er dan ook wat met Marco gebeurt stort de wereld van Tanja in elkaar. Een tijdje verblijft ze in een soort rusthuis, maar ook hier kan ze niet tot rust komen.

"We overleven door te herinneren en soms overleven we door te vergeten. Ik vecht keihard met mezelf om te overleven. Ik ga kapot van binnen. Voor de buitenwereld oog ik stoer, maar zo ben ik helemaal niet, ik ben zo gevoelig als de pest. Snappen de mensen niet dat ik niet de rest van mijn leven geconfronteerd wil worden met het feit dat ik geen broer meer heb?"

Wanneer Nika 5 jaar is overlijdt ook nog haar biologische vader, de ex-man van Tanja.

Dit is een waargebeurd levensverhaal van een sterke vrouw die nog geen 30 jaar is als ze dit alles al meegemaakt heeft. Je voelt haar verdriet, maar ook de kracht die ze haalt uit bv. een tatoeage van haar broer op haar arm, hier verteld ze zijn levensverhaal.
"De afscheidszinnen van mijn broer in zijn eigen handschrift verwerkt in een kruis. Dat kruis staat dan voor de kapel, zijn naam met sterfdatum eronder, dezelfde bloemen als in het rouwboeket, maar dan verdord. Ook een ster, omdat we Nika hebben verteld dat hij een sterretje is geworden. En een vlinder voor een dubbele betekenis, hij is nu vrij, en voor de vlinderknuffel die hij aan Nika gaf voor zijn dood".

Dit is mijn manier van verwerken.