Haar eigen verhaal

Tonja Elbers, de schrijfster van dit boek, heeft alles zelf meegemaakt wat er Sanne overkomt. In dit verhaal heeft ze het neergezet op een luchtige toon, maar in werkelijkheid was het veel wanhopiger. Door wat haar is overkomen heeft ze geleerd om nooit op te geven, zichzelf te blijven en vooral om hulp te accepteren.

Sanne heeft een hersentumor, deze moet via een operatie verwijderd worden. Op een leeftijd van elf jaar maakt ze al veel mee, vooral de tijd na de ingreep is hard en vergt veel van haar. Ze moet dingen opnieuw aanleren; zoals lopen, praten, fietsen en vooral omgaan met haar "handicap".

"Het is eigenlijk gek, denkt Sanne. Alles is anders geworden door die operatie. Lopen, praten, lachen en hoe ze eruitziet. Maar toch is ze nog dezelfde persoon als ervoor".

Door veel steun van haar ouders, grootouders, haar veilige basis, en haar puppy Kasper, die haar altijd weer opvrolijkt, komt Sanne er langzamerhand bovenop. Hun onvoorwaardelijke liefde, vertrouwen en aanmoediging was onbetaalbaar. Dit verhaal vertelt over na de operatie, de acceptatie en het opgroeien van de patiënt. Ik waardeer dit boek met 3,5* alhoewel ik het altijd moeilijk vind om dit soort boeken met een aantal * te waarderen.