Lezersrecensie
Gevangene van verdriet
16 januari 2017
Een zogenaamd gelukkig gezin Ben, Vivian en hun dochter Lexi.
Een vriendin Cleo, jaloers op Vivian die alles heeft wat zij had willen hebben.
En de ik- personage Rose, moeder van Vivian, die de verloren jeugd van haar dochter goed wil maken door er voor haar kleindochter te zijn.
Wanneer Vivian dood wordt aangetroffen in de badkamer, denkt men aan zelfmoord, maar wat vond er plaats voor en tijdens haar dood.
Lexi, onderdrukt door haar moeder geen echte moederliefde. Rose die schuldgevoelens heeft en alles doet om Lexi te beschermen.
Cleo die infiltreert in het gezin en de rol van Vivian probeert over te nemen.
Een goed verhaal, de personages zijn afstandelijk en het verhaal is kil geschreven. Weinig echte gevoelens terwijl die "onderliggend" zeker wel aanwezig zijn.
Een vriendin Cleo, jaloers op Vivian die alles heeft wat zij had willen hebben.
En de ik- personage Rose, moeder van Vivian, die de verloren jeugd van haar dochter goed wil maken door er voor haar kleindochter te zijn.
Wanneer Vivian dood wordt aangetroffen in de badkamer, denkt men aan zelfmoord, maar wat vond er plaats voor en tijdens haar dood.
Lexi, onderdrukt door haar moeder geen echte moederliefde. Rose die schuldgevoelens heeft en alles doet om Lexi te beschermen.
Cleo die infiltreert in het gezin en de rol van Vivian probeert over te nemen.
Een goed verhaal, de personages zijn afstandelijk en het verhaal is kil geschreven. Weinig echte gevoelens terwijl die "onderliggend" zeker wel aanwezig zijn.
1
Reageer op deze recensie