de zwaluwman geen hoogvlieger

Krakau, 1939.



Anna is pas zeven jaar oud als de Duitsers haar vader oppakken. Ze blijft verdrietig alleen achter totdat ze de Zwaluwman ontmoet. Hij kan niet haar vader zijn, al weet hij - net als haar vader - veel over de taal en is hij begaan met het vogelrijk. Haar tranen drogen op zodra een zwaluw op zijn arm gaat zitten. Vervolgens trekken ze samen op. Om niet opgemerkt en opgepakt te worden blijven ze ver bij steden en grote groepen mensen vandaan. Ze vertoeven in de natuur en slaan hun kampen in bossen op die hen bescherming bieden en waar ze zich veilig voelen. De Zwaluwman leert haar veel over de flora en de fauna.

Het verhaal gaat van start aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Dit is een thema wat mij aanspreekt als het in boeken aan de orde komt, waardoor ik een bepaalde verwachting van dit boek had, temeer omdat het op de cover wordt aanbevolen als speciaal voor de liefhebbers van de Boekendief, wat zich in dezelfde periode afspeelt en waarin Liessel, een negenjarig meisje, de hoofdpersonage is. Helaas echter blijft de Tweede Wereldoorlog in De Zwaluwman op de achtergrond en vergaat daardoor het tijdsbeeld.

De Zwaluwman heeft een bijzondere aantrekkingskracht op Anna waardoor ze zich veilig voelt en haar vader minder mist. Geheimzinnig en stil vindt Anna hem wel. Hoe langer ze samen onderweg zijn, des te meer leren ze van elkaar. In de vriendschap die ontstaat tussen Anna en de Zwaluwman wordt de nadruk op vertrouwen gelegd, wat groeit naarmate het verhaal vordert. Dit geldt ook voor de personages.

Gavriel Savit heeft een opvallende schrijfstijl met lange, mooie zinnen die je soms nog een keer over moet lezen. Het boek leest alsof je naar iemand luistert die een levensverhaal vertelt

Wat ik persoonlijk heb gemist zijn emoties waardoor ik geen band met de personages opbouwde. Ze bleven hierdoor voor mij op de vlakte.