Rode sneeuw

Ove Bakkerud wil nog eenmaal een rustig weekend doorbrengen in zijn vakantiehuisje voordat het vanwege de winter niet meer mogelijk zal zijn. In complete chaos echter – veroorzaakt door inbrekers – treft hij zijn vakantiewoning aan. Dan ontdekt hij ook dat een andere huisje op het park is bezocht door onverlaten. Dat is nog niet alles, want daar ligt een dode man bij die voorafgaand zeer ernstig is mishandeld.

Inspecteur William Wisting heeft in zijn carrière al heel wat gezien en meegemaakt. Deze moord in Stavern is nieuw voor hem en het lijkt alsof iemand alles te winnen en maar heel weinig te verliezen heeft. Zijn dochter Line is journaliste en wordt onbewust ook bij deze zaak betrokken. Dit valt niet altijd mee voor de inspecteur.

Rode sneeuw is het zevende deel van inspecteur William Wisting, maar in Nederland het eerste deel van het Wisting-kwartet. In het voorwoord beschrijft de auteur een korte voorgeschiedenis van de personages, waardoor er een inhaalslag wordt gemaakt voor personages die al eerder in zijn boeken aan bod kwamen.

Alle personages worden als rustige, respectvolle mensen neergezet. Respecteer en behandel de medemens zoals jezelf behandeld wilt worden, wordt dan ook uitgestraald.

In de verhaallijn van dit boek zitten een paar mooie wendingen waardoor ik geboeid bleef doorlezen. Niets werd te vroeg onthuld en de ontknoping heb ik totaal niet zien aankomen. Door de samenloop van omstandigheden komt werk en privé dicht bij elkaar, maar de auteur weet dit op een mooie wijze te combineren waardoor de vader/dochter-relatie goed wordt beschreven.

Jørn Lier Horst heeft net als vele Scandinavische auteurs een vlotte, makkelijke manier van schrijven. Hij weet waar hij het over heeft en dit komt in het verhaal goed tot uiting.