In 'Witte Ruis' gaat Inspecteur Erik Winter achter een drievoudige moordenaar aan. Een moeder en haar twee kinderen werden op een bloederige manier om het leven gebracht, terwijl het leven van een derde kind - nog een baby - werd gespaard.
Een duidelijk motief is er niet, hoewel de moord heel persoonlijk aandoet.
Waarom de baby het drama overleefde, is eveneens een raadsel.
Aan Winter om het op te lossen.

Terwijl hij - na twee jaar afwezigheid terug in zijn vertrouwde team - geconfronteerd wordt met de nakende dood van zijn moeder, en geplaagd wordt door hevige oorsuizingen - de witte ruis -, probeert hij de verdachten te doorgronden en te achterhalen wat zij voor hem achterhouden.

Het boek is op een heel aparte manier geschreven. Het is niet zozeer een opeenvolging van gebeurtenissen maar wel van conversaties en gedachten.
Vooral die verwoording van gedachten, dwingt je als lezer in het hoofd van de verschillende personages te kruipen, waardoor je je al heel snel nauw betrokken voelt bij het verhaal.

Een verhaal dat trouwens heel degelijk in elkaar steekt, en geen moment verveelt.
Wat mij betreft een aanrader.

Conny,-