afrekening met mijn romantische vampiersbeeld

Heel, heel, lang geleden las ik een boek over een vampier: Dracula , van Bram Stoker... Ik was meteen verliefd op dat romantische tijdsbeeld en ach die paar slachtoffers nam je voor lief... Enkele jaren later volgde de vampieren van Anne Rice , jarenlang één van mijn geliefde schrijfsters...
Enkele weken geleden kreeg ik het boek Offergave van Julie Kagawa. Ik had al veel van haar boeken gehoord en gelezen op menig boekenblog maar had nog nooit wat van haar gelezen.
Dit is het derde deel van haar trilogie en ik moet eerlijk bekennen dat ik de eerste twee (nog) niet heb gelezen. Het was dus even inkomen omdat ik de nodige achtergrond miste. Ook aan haar rauwe schrijfstijl moest ik wennen. Mijn romantische vampiersbeeld was snel vervlogen door de vele bloederige gevechten, slachtoffers, bloedzakken en zeer uitgebreide beschrijvingen van deze bloedbaden. Naast al dit gegruwel (wat ik best kon waarderen) is het haar gelukt om daarnaast ook een mooi verhaal neer te zetten. Ook de innerlijke strijd van Allie en haar relaties met haar meestervampier, haar broer en haar geliefde worden goed neergezet. Ze heeft toch nog iets menselijks....