Het is soms zo absurd dat het wel echt moet zijn, dat verzin je niet

Nog net geen vijftig korte verhalen die lezen als een trein. De vertelstijl is prettig, bondig en recht voor zijn raap. Dat de waarheid soms zo absurd is dat het wel waar moet zijn omdat niemand dat kan verzinnen, maakt de verhalen soms zeer wonderlijk. Sommige komen ook best wel bij je binnen. Het geeft een beeld van de politie die van alles meemaken en heel flexibel moeten zijn om zich staande te kunnen houden in deze, vaak harde wereld. Ook blijkt maar dat je het vak alleen maar kan uitvoeren als je het met je hart en ziel doet want niet altijd wordt een agent met respect behandeld. De meeste verhalen hebben ook een knipoog en de nodige humor. Humor is immers een goede remedie om je staande te houden en voor de lezer is er niets leukers om met een glimlach door het boek te gaan. Op de een of andere manier blijft op deze wijze de erge situaties en de mensen aan de zelfkant van het leven je dan ook beter bij.

Een heerlijk leesbare bundel die van mij nog veel meer verhalen had mogen bevatten want ik heb er nog lang niet genoeg van.