Mooi en een verhaal wat je niet los laat ...

Bij het lezen van de eerste pagina's zat ik al met een beklemmend gevoel. Het is ook een onderwerp wat aan de ene kant nog taboe is en aan de andere kant heel veel gevoelens en meningen naar boven brengt.

De vertelstijl is mooi, pakkend en prettig leesbaar.
Het verhaal is opgedeeld in vier stukken : kinderjaren, jeugdjaren,volwassenheid en jaren des onderscheids. Het wordt verteld vanuit het perspectief van Lydia, de oudste van drie kinderen uit een notaris gezin. Vanaf de buitenkant het ideale gezin maar van binnen zit er heel wat fout. Zowel Lydia als haar jongere zusje Saar worden slachtoffer van incest en hun broer Mart heeft het ook moeilijk met de mishandelingen en het gedrag van de vader.

Naast de chronologische vertelling van Lydia vlucht zij ook weg naar de plaats waar ze wel veilig is voor haar vader en in gesprekken met haar overleden opa. Dit wordt zo goed onder woorden gebracht zodat je het als lezer net als Lydia ervaart als een onderdeel van het geheel.
Lydia wil eerst alles wegstoppen en lijkt aardig te functioneren maar de nachtmerries willen niet stoppen en als haar ogen open gaan door of juist vanwege Saar wil ze haar vader confronteren.

Een meeslepend verhaal, een verhaal wat na het lezen nog na blijft broeien in je hoofd.