Het wordt spannender en gruwelijker...

Vorstin van de Kou is het tweede deel van Jasper Polanes fantasycyclus De onzichtbare Maalstroom, het is het vervolg op het eerste deel Lege Steden.

Lege Steden had mij aangenaam verrast. Het voerde je mee naar parallelle werelden vol dubbelaars (personen die in beide werelden bestaan) en ESP’ers (telepathische agenten).
Het verhaal had een goede spanningsopbouw en moeiteloos ging ik met de hoofdfiguren mee van de ene wereld naar de ander op zoek naar Werner Boren, een dubbelaar en uitvinder. Samen met Heike, Odette en Edison ging ik de strijd aan tegen fantomen in een mooie fantasiewereld die mijn eigen fantasie ook sterk prikkelde

Wat mij betreft lag de lat dan ook erg hoog om te zien of dit vervolg ook zo zou weten te boeien. Bij een nieuw deel in een serie is het altijd maar de vraag of de schrijver niet eindeloos zou vervallen in uitleggen of herhalen en of er genoeg nieuwe invalshoeken zouden komen zodat je je weer kan verliezen in het verhaal.

Achterflap: Nieuwe werelden, bekende steden. Een wereld waar de zon nooit doorbreekt. Duister, zowel letterlijk als figuurlijk. In een stad vol geheimen en intriges zoeken Edison en Rune naar de dubbelaar Werner Boren. Ze krijgen te maken met de geheime cultus van een naargeestige godin. Een koude, dode woestijnwereld. Lang geleden heeft de Vorstin deze wereld vernietigd. Nu zit ze gevangen op een splinterige houten troon op de top van een zwarte piramide. Wanneer een veertienjarig meisje de macht krijgt over deze wereld is haar vrijlating nabij. Met hulp van ex-inquisiteur Heike Krim binden Edison en Rune de strijd aan met de demonische Vorstin van de Kou.

De hoofdfiguren Heike, Odette en Edison, drie sterke vrouwen, gaan door met hun strijd in dit deel. Tegen de fantomen en een nieuw kwaad: de Vorstin van de Kou. Ze moeten het opnemen tegen haar handlangers en er zijn nu nog meer werelden ontdekt. Rune, de sjamaan, staat ze bij en we maken kennis met Deira, een Schepper, net als Odette. Een Schepper is een persoon die een wereld in haar hoofd heeft. Bij Deira is dit de wereld waar de Vorstin van de Kou heerst en opgesloten zit. Met haar handlangers probeert ze te ontsnappen uit die wereld. Heike, Odette en Edison doen alles om dit tegen te gaan en Deira te redden.

In 51 getitelde hoofdstukken heeft Polane een mooi deel van De Onzichtbare Maalstroom geschreven. Een tikje spannender, een tikje gruwelijker en een tikje fantasierijker. Een boek dat je weer mee neemt op reis en waarbij de epiloog het geheel mooi en pakkend afsluit. Al is het nu meer een open einde dan in het eerste deel. Eigenlijk meer een begin dan een einde. Ik kijk al uit naar het volgende deel.