Gruwelijk ijsland

Zo, wat een hartverscheurend begin! We zijn in 1987 en wat een verdriet zo in het voorwoord. En wat een mooie beeldende en pakkende schrijfstijl gelijk al. Yrsa neemt je daarna mee naar 2015, en natuurlijk is daar gelijk de grote vraag, hoe gaat zich dit met elkaar verweven?

Maar eerst is daar hoofdstuk één, en BAM dat is gelijk goed gruwelijk! Een originelere moord heb ik nog niet eerder zo gelezen. Echt een wtf momentje! Yrsa neemt je vanuit daar in eerste instantie mee in een sneltreinvaart, maar als we bij de verhandeling van de radio-codes komen lijkt het een tijdje op een geparkeerde trein die niet meer starten wil. Het is lang en vol overdadige details, die het verhaal tot stilstand brengen en even heb ik moeite om door te lezen. Gelukkig wordt de trein rap gerepareerd en zitten we weer pats boem helemaal in het verhaal. En de vragen blijven zich opstapelen. Wat heeft met wat te maken? Hoe krijgen we de puzzelstukjes bij elkaar?

Huldar is een ietwat onzekere rechercheur die voor het eerst de leiding heeft over een onderzoek. Je voelt de druk op zijn schouders, en voor een eerste deel in een serie leer je hem net genoeg kennen en ja ik vind hem leuk! Zijn ongemakkelijke handelen in de buurt van Freyja door hun one night stand is tof gedaan en voor een enkeling misschien wel herkenbaar :-p

Freyja is zelf niet zo uitgebreid uitgewerkt als Huldar, maar goed genoeg voor het verhaal. Haar manier van omgaan met de situatie en met het dochtertje van het slachtoffer zijn mooi en gevoelig gebracht, en laten je meeleven met het zevenjarige meisje. En dan is daar Karl nog, wat een personage. Een wereldvreemde einzelgänger die codes ontvangt, maar lang niet weet wat hij er mee aan moet. Je wilt hem enerzijds een schop onder de kont geven en aan de andere kant snap je zo waarom hij geen actie onderneemt. Als hij dat uiteindelijk wel doet, gaat er van alles mis en belandt het verhaal weer in een stroomversnelling.

Yrsa weet je meerdere malen op het verkeerde been te zetten, mede door het gebruik van het zevenjarige meisje en de manier waarop kinderen denken, maar ook door de manier van handelen van Karl, Huldar en zijn team. De ontknoping is echt geweldig gedaan en ontlokt mij een grote WTF. Want vooral de reden van deze moorden en de originaliteit hiervan (en de gruwelijkheid) had ik niet kunnen bedenken. KEIGAAF.

Vier en halve ster
Samenlezenisleuker