een mooie roman

Onno-Sven neemt je in korte hoofdstukken mee door het leven van Peter in Tanzania. Het verhaal wordt echt verteld en dat vind ik persoonlijk niet heel fijn lezen. Elk hoofdstuk wordt gekenmerkt met een titel als “De vertegenwoordiger”,  “De meid” en zo verder. De titel komt altijd duidelijk en soms zeer komisch naar voren.
Je kan door het verhaal heen goed merken dat Onno-Sven zijn eigen ervaringen in het boek verwerkt heeft wat net even die extra diepgang geeft. Toch vind ik het in zijn totaliteit op momenten langdradig en net even te langzaam voortgaan. Al is dat misschien juist ook weer typerend voor het onderwerp. Want zo gehaast als alles moet hier, zo op het dooie gemakkie gaat alles daar.
En toch heb ik ook genoten want er zitten echt mooie en soms lachwekkende passages in, waardoor er regelmatig een glimlach op mijn gezicht verscheen. Het land, de armoede, de natuur, de mensen en Peter worden goed en mooi neergezet.
Conclusie:
Drie sterren voor Fantoomregen.