Ontroerend en beeldend geschreven

Oorlog en terpentijn van Stefan Hertmans. Dit verhaal heeft me enorm geroerd. De manier waarop Hertmans in de voetsporen van zijn grootvader, Urbain Martien, treedt en zijn levensverhaal vertelt is boeiend, realistisch en bovenal heel beeldend. Je bevind je middenin de loopgraven en kan je voorstellen hoe verschrikkelijk dit geweest moet zijn. Ook het gedeelte na de oorlog geeft een goed tijdsbeeld. Deze zin wil ik citeren: heen en weer geslingerd te worden tussen de militair die hij noodgedwongen was geweest en de kunstenaar die hij had willen zijn. Oorlog en terpentijn! Chapeau voor de schrijver!