Lezersrecensie
Water blijft niet in het keurslijf
1953 is het romandebuut van Rik Launspach, gebaseerd op het scenario dat hij schreef voor de film De storm, onder regie van Ben Sombogaart.
Het boek is beeldend geschreven en Rik Launspach creëert bij de lezer zeer realistisch beelden. Zijn feitelijke kennis is groot en wordt uitgebreid besproken en goed gecombineerd met fictie.
'Julia groeit op in het strenggelovige Oostennabije in Zeeland. Ze helpt haar vader met het boerenbedrijf, maar droomt van een toekomst in de grote stad. Om geld te verdienen werkt ze in het weekend in een hotel tot ergernis van haar ouders. Ze vinden het niks dat hun dochter op zondag werkt. In het geheim heeft Julia een relatie met Diewer en raakt zwanger van hem. In plaats van een beloofde toekomst samen, slaat Diewer op de vlucht. Julia’s zwangerschap wordt bij haar thuis verzwegen. Haar ouders doen of het er niet is.'
Het plot van de zoektocht naar de baby is wellicht bedoeld om de roman structuur en richting te geven. Dit verhoogt de behapbaarheid van deze bijna vijfhonderd pagina’s lange roman, het oogt tegelijk als een kunstgreep die de weergave van een onbeheersbare natuurramp als die van 1953 te veel beknelt. Het grillige verloop van de historische gebeurtenissen raakt ondergeschikt aan het strakke keurslijf van een spannend avonturenverhaal.
Rik Launspach had de watersnoodramp nog beter kunnen overbrengen als hij de talloze perspectieven die hij biedt niet per se tot één verhaallijn had willen samenbrengen.
Het boek is beeldend geschreven en Rik Launspach creëert bij de lezer zeer realistisch beelden. Zijn feitelijke kennis is groot en wordt uitgebreid besproken en goed gecombineerd met fictie.
'Julia groeit op in het strenggelovige Oostennabije in Zeeland. Ze helpt haar vader met het boerenbedrijf, maar droomt van een toekomst in de grote stad. Om geld te verdienen werkt ze in het weekend in een hotel tot ergernis van haar ouders. Ze vinden het niks dat hun dochter op zondag werkt. In het geheim heeft Julia een relatie met Diewer en raakt zwanger van hem. In plaats van een beloofde toekomst samen, slaat Diewer op de vlucht. Julia’s zwangerschap wordt bij haar thuis verzwegen. Haar ouders doen of het er niet is.'
Het plot van de zoektocht naar de baby is wellicht bedoeld om de roman structuur en richting te geven. Dit verhoogt de behapbaarheid van deze bijna vijfhonderd pagina’s lange roman, het oogt tegelijk als een kunstgreep die de weergave van een onbeheersbare natuurramp als die van 1953 te veel beknelt. Het grillige verloop van de historische gebeurtenissen raakt ondergeschikt aan het strakke keurslijf van een spannend avonturenverhaal.
Rik Launspach had de watersnoodramp nog beter kunnen overbrengen als hij de talloze perspectieven die hij biedt niet per se tot één verhaallijn had willen samenbrengen.
2
Reageer op deze recensie