Mooi en droevig

Sfeertekening, daar is Marilynne Robinson heel goed in. Dat merkte ik al in Gilead, dat ik een aantal jaren geleden las.
Het is mooi, het is droevig, en ik begreep er lang niet alles van.
Uit de tekst op de achterkant begrijp ik, dat ik allerlei zaken moet vinden van Jack.
Zelf vind ik de zus belangrijker. Bedrogen, teruggekeerd naar huis, kwaad op haar broer en toch ... toch kan ze niet anders dan van hem houden.
Ze kan hem niet bereiken, niemand kan hem bereiken, en daarmee zijn we dan toch terug bij Jack.