Russell schrijft buitengewoon beeldend

De Engelse uitgever van dit boek, Paul Sidey van Hutchinson, schrijft dat hij een ‘sense of discovery’ had toen hij van Carol Blake, de literair agent, dit boek te lezen kreeg. Na het lezen – nee, verslinden – van dit boek kan ik niet anders dan hen beiden gelijk geven. Op het omslag van de proef die ik las, staat: wij gaven u Kathey Reichs, wij gaven u Karin Slaughter. Maak nu kennis met Craig Russell. Het leuke is dat ik voor zover ik weet nog geen tijd heb gehad iets van deze dames te lezen (behalve Like a Charm, maar dat is dus niet helemaal representatief). Ik heb ook maar 2 oogjes… Maar goed, Craig Russel is bij met met stip binnengekomen in de lijst van ‘topauteurs’.
Geen enkele blurb kan volledig recht doen aan de kwaliteit van dit boek. Zelfs het in het kort vermelden van wie de hoofdpersonen zijn en wat ze doen is een zware klus, omdat een deel van hen pas later in het verhaal een rol gaan spelen. En ik kan daar dus niet over schrijven zonder een deel van de plot te verklappen. Vergeef mij dus dat ik het kort houd: Jan Fabel is de belangrijkste hoofdpersoon. Naar het schijnt zullen er in elk geval nog vijf boeken met hem in de hoofdrol volgen en dat vooruitzicht stemt mij wel vrolijk. Niet dat Jan Fabel nou zo’n bijzondere figuur is. Het is een heel gewone, tikkeltje vermoeide en soms gedesillusioneerde politieman, gescheiden en vader van een dochter. Toch heeft Russell hem in dit eerst boek al voorzien van een geheel eigen persoonlijkheid met de nodige diepgang. Fabel is, net als de auteur, van half Duitse, half Schotse afkomst. Het boek speelt zich af in Hamburg en dat maakt het al een tikje anders dan anders omdat we niet vaak zien dat een Angelsaksische auteur een grote Duitse stad als achtergrond kiest. Wat ik erg goed gedaan vind is ook dat de meeste Duitse namen gewoon gehandhaafd zijn, met waar nodig even een kort uitlegje voor de Engelssprekende medemens. Het lijkt me overigens dus nogal een klus om dit boek te vertalen, maar dat terzijde.
Jan Fabel krijgt in Blood Eagle te maken met een seriemoordenaar van de smerigste soort. Zo eentje die zijn slachtoffers zorgvuldig uitkiest om ze dan met de grootst mogelijke hoeveelheid pijn en ellende naar de andere wereld te helpen. Aanvankelijk heeft Fabel absoluut geen idee van wat de moordenaar verder beweegt, ondanks de cryptische E-mail die hij na de eerste moorden ontvangt. Samen met enkele goede collega’s doorkruist Fabel heel Hamburg - en verder – om de waarheid te achterhalen.
Je moet als lezer wel even bij de les blijven in dit boek. Hoewel je al bijzonder snel gegrepen wordt door de hoofdpersonen en de spanning van het geheel, blijkt de plot een stuk ingewikkelder dan je op het eerste gezicht zou denken. Dat maakt het boek niet moeilijk lezen maar wel zelfs nog interessanter dan het begin doet vermoeden. Voor mensen met een zwakke maag: kijk een beetje uit… Craig Russell kan, op z’n zachtst gezegd, buitengewoon beeldend schrijven.

Het gebeurt niet vaak dat ik ARC’s bewaar na het lezen, maar déze verdwijnt in mijn kast.

(Door: Jannelies Smit)