Te veel achtergrondinformatie

Het eerste boek dat ontsproot uit de samenwerking tussen Zuiker en Swierczynski, Dark Orgins, werd wereldwijd met veel enthousiasme ontvangen. Het boek, in Nederland verschenen in oktober 2009 onder de titel Level 26, had vele extra’s. Niet alleen een bijzondere plot en een aantal bijzondere hoofdpersonen, maar ook bijzondere illustraties én de mogelijkheid om via Internet extra filmpjes te zien om het verhaal te ondersteunen.

In Dark Prophecy, dat in februari 2011 zal verschijnen onder de titel Duister vermoeden, is Steve Dark weer de hoofdpersoon die door omstandigheden gedwongen zijn jacht op een afgrijselijke moordenaar moet voortzetten. Deze keer iemand die op sluwe wijze gebruik maakt van de beelden op Tarotkaarten. Waar deze afbeeldingen echter op oudere kaarten nog een bepaalde ‘schoonheid’ hebben, heeft de moordenaar echter zijn best gedaan om zijn levende kopieën zo gruwelijk mogelijk neer te zetten. Of op te hangen, als dat nodig blijkt te zijn. Steve Dark krijgt in dit verhaal uit onverwachte hoek veel hulp; een geheimzinnige vrouw die zich echter voorstelt als de zus van een van de slachtoffers uit het vorige boek, biedt hem hulp in de vorm van onbegrensde toegang tot bestanden, geld, en hulpmiddelen. Aanvankelijk aarzelend neemt Dark de hulp aan.

In dit verhaal geen afbeeldingen, geen filmpjes. In dit verhaal krijgt de lezer aan het einde van elk hoofdstuk een verwijzing naar Tarotkaarten. De hamvraag is natuurlijk: is dit boek net zo goed als het eerste? De verwachtingen zijn uiteraard hooggespannen maar voor mij werden ze net niet helemaal waargemaakt. Niet zozeer door het ontbreken van de tekeningen en filmpjes, maar meer door het feit dat in dit verhaal vaak, heel erg vaak, wordt teruggegrepen naar het eerste boek en de rol en het leven van Steve Dark. Een beetje achtergrondinformatie voor wie het eerste deel niet gelezen heeft is natuurlijk prima. Nu wordt het soms gewoon te veel. Ook het verhaal heeft helaas niet meer die verfrissend bijzondere plot van het eerste deel. Het is een geweldig boek dat uitstijgt boven het gemiddelde, maar het ontbreekt aan de magie van het eerste deel. (Door: Jannelies Smit)