prachtige karakter- en sfeerbeschrijvingen

Van John Banville, soms schrijvend onder de naam Benjamin Black, zijn tot nu toe drie titels in het Nederlands verschenen: Christine Falls (Neergang, 2008, het eerste boek met patholoog Quirke in de hoofdrol; The Lemur (Schimmenspel, 2009, door mij besproken in Van Overzee van april 2010) en The Silver Swan (De zwaan van Dublin, 2010, het tweede boek met Quirke in de hoofdrol). Het is te hopen dat Elegy for April, dat zojuist is uitgekomen, ook vertaald zal worden want het is een intrigerend en bijzonder mooi geschreven verhaal.
Graag verwijs ik hier voor extra informatie over John Banville/Benjamin Black nog even naar de uitstekende en uitgebreide recensie van de hand van Bert Peen bij Neergang.

Quirkes dochter Phoebe heeft een vriendin, April Latimer. Normaal gesproken zien of spreken ze elkaar enkele keren per week en als Phoebe dan ineens ruim een week niets hoort, wordt ze ongerust. Ze deelt die ongerustheid met de andere drie leden van het clubje waarmee ze regelmatig iets gaan drinken. Patrick Ojukwu, een Ghanees die geneeskunde studeert; Jimmy Minor, een niet al te goede journalist, en Isabel Galloway, een al iets oudere actrice. Het is Jimmy die zich bereid verklaart om met Phoebe naar het flatje van April te gaan. Ze vinden niets bijzonders… alleen wat opgedroogd bloed.
April gaat om goede raad naar haar vader, maar die is net terug van een paar maanden in een ontwenningskliniek en het vergt enige overredingskracht om hem te doen geloven dat er iets niet klopt. Uiteindelijk gaan Quirke, zijn politievriend Hackett en Phoebe toch gezamenlijk echt op zoek naar de waarheid achter de verdwijning van April. Dan blijkt dat April nogal wat geheimen had… Geheimen die in de jaren vijftig beslist niet konden, en zelfs tegenwoordig nog vreselijk gevonden zouden worden.

Vanaf de eerste pagina is duidelijk waarom Banville/Black al zoveel prijzen heeft gewonnen. Hij zuigt de lezer mee in het verhaal en laat hem niet meer los. Geen woeste achtervolgingen, geen actiescènes, wel een subtiele opbouw van het intrigerende plot en prachtige karakter- en sfeerbeschrijvingen. Eigenaardig genoeg is het verhaal wel intrigerend maar niet eens zo heel bijzonder; dat Black het geheel zo op papier heeft gezet dat je het boek niet meer kan wegleggen, zegt dus alles. (Door: Jannelies Smit)