te veelbelovend

Als uitgeverij is het niet gemakkelijk om een debuteerde auteur in de markt te zetten. Vlug een paar lovende woorden op de flap opnemen kan in dergelijk geval wonderen doen. Geef toe; bewoordingen als "een cocktail van mysterie à la Carlos Ruiz Zafón, ingenieuze plotwendingen op zijn Dan Browns met het whodunitgehalte van Christie's" , het klinkt veelbelovend.

Bij deze een iets objectievere beoordeling. De cocktail van mysterie is zwaar aangelengd (want het enige mysterieuze aan de Zweedse academie blijkt dat de rapporten ontoegankelijk zijn), de platwendingen waren weinig verrassend en het whodunitgehalte is ook nogal flauwtjes (temeer daar de auteur de identiteit van de dader vroegtijdig onthuld).

Bovendien bezit het hele verhaal een bijzonder lage geloofwaardigheid. Niet alleen de modus operandi van een aantal moorden is ver gezocht, het motief is zo mogelijk nog verder gezocht.

De academiemoorden heeft de verdienste vlot geschreven te zijn, maar uiteindelijk stijgt het geheel zeker niet boven de middelmaat uit. En daar kunnen de lovende woorden op de flaptekst weinig aan verhelpen.