Een held op sokken

Aanbevolen door een collega heb ik het luisterboek gekocht, voor lange treinritten.
Ten eerste, de stem van Louis van Beek past uitstekend bij het verhaal.
Dan het verhaal zelf. Een goed boek met veel mooie academische momenten. Het komt langzaam op gang, maar maar wint dan aan snelheid. De hoofdpersoon wordt fraai uitgediept, en is een belichaming van de studieuze held op sokken. Alhoewel Peter de Haan en zijn vriendin graag een glaasje wijn drinken, ben ik bang dat zij te weinig kennis hebben van de kunst van wijn drinken zelf. In twee scenes klotst de wijn over het glas...een beetje genieter neemt een groot glas en doet er weining wijn in, zodat het tot leven komt. En dan zijn sigarendrang in zijn kleine werkkamer. Als ik Peter was, kocht ik een ventilator, richt die op het raam en daarmee blaas je de kamer geurloos schoon.Tot tweemaal toe vindt Peter de kracht om de schurk van het verhaal van zich af te vechten. De laatste maal nadat hij vrijwillig de potentieel wereldschokkende schrijsfels vrijwillig afstaat aan de schurk. Hij had er nog niet eens een paar fotos van gemaakt met zijn telefoon, potverdrie, wat een sukkelaar! Het geheim gaat dan verloren in het vuur, maar ik had verwacht dat in de epiloog van het boek Peter de Haan dan de in zijn geheugen onuitwisbare opgeslagen feiten in een artikel zou opnemen. Een academicus moet publiceren, nietwaar? Maar goed, dat zijn kleinigheden, het boek blijft aanbevelenswaard, spanning en sensatie. Ik kijk graag uit naar het volgende boek van Jeroen Windmeijer.