Kan jij ontsnappen aan de dood?

Meester dood is het tweede boek in een serie maar gelukkig zijn de boeken wel los te lezen. Tenminste dat zeggen de schrijvers ik denk namelijk dat het zeker waarde toevoegt om te boeken als een serie te lezen. De achterflap geeft hoop op een spannende thriller. Je wordt als lezer meteen persoonlijk aangesproken door de schrijvers en de dood. Want jij en ik kennen elkaar, of te wel niemand kan ontkomen aan de dood en de dood is altijd overal.

Het boek begint met een verhaal over de dood. Dit hoofdstuk geeft een goede introductie voor het boek. Vervolgens gaat het boek verder in het heden. Behalve het heden neemt het ook een deel van het verleden mee namelijk Nijlen in de jaren 80. Het eerste wat ik mij afvroeg is wat hebben deze twee tijdspaden met elkaar te maken en hoe gaan ze uiteindelijk samen komen. Gedurende het boek wordt er steeds gewisseld tussen het heden en het verleden wat zorgt voor een leuke afwisseling. Verder speelt uiteraard de meester dood een grote rol in het boek en vraag je je gedurende het boek steeds af wie zou meester dood zijn? Is het wel een persoon? Of is de dood geen persoon en gewoon de dood?

Gedurende het boek wordt je aan vier soort van hoofdpersonen voorgesteld. Ik zeg soort van omdat ik vind dat het boek niet echt een hoofdpersoon heeft. Het boek introduceert je namelijk aan veel verschillende karakters. Als je het eerste deel van de serie hebt gelezen dan komen een aantal van deze karakters je al bekend voor. Vooral dit zorgde er voor mij voor dat het een beetje een onoverzichtelijk boek werd, want in bijna ieder hoofdstuk wordt je aan een nieuw karakter voorgesteld. Dit zorgde er voor mij tevens voor dat de spanning uit het boek ging want je leeft niet met een personage mee. Tevens dragen de meeste personages niet toe aan het plot van het boek. Zij voegen hierdoor voor mij niets of nauwelijks iets toe aan het verhaal. Alleen het verhaal van Tom de wetsdokter wordt iets meer uitgelicht maar voegt niet erg veel toe aan het boek.

Als beoordeling geef ik het boek 3 sterren, omdat ik het een beetje een onsamenhangend verhaal vind. Dit komt misschien mede omdat ik het eerste deel van de serie Pan niet heb gelezen. Maar gedurende het boek kon ik er niet achter komen over wie het verhaal nu eigenlijk ging. Het waren allemaal losse gedeelte die uiteindelijk wel samen kwamen maar voor mij niet tot een sterk geheel. Verder las het boek wel erg gemakkelijk. Ook is het erg leuk dat je een aantal keer door de dood wordt aangesproken hierdoor voel je je als lezer direct aangesproken.