Niet snel, wel onverwacht

Na alle lovende woorden over De Stille Patiënt van Alex Michaelides was ik zeer benieuwd naar dit boek. Het boek start meteen, maar is zeker niet een snel verhaal. Langzaam bouwt het zich op. Je krijgt in het boek twee perspectieven te lezen, de ene in dagboekvorm van de stille patiënt Alicia, een kunstenares die is opgenomen nadat ze haar man vermoord heeft en sinds dat ze haar hebben gevonden niets meer wil zeggen. Het andere perspectief is vanuit Theo, psychotherapeut, die ervan overtuigd is dat hij Alicia wel kan behandelen en laten praten over wat er nou echt gebeurd is. Iets wat anderen nog niet gelukt is.
Zoals gezegd zit er niet veel vaart in het verhaal, wel neemt het onverwachte wendingen en is het zeer goed opgebouwd.