Niet overtuigend

Titel: De Kooi
Auteur: Josh Malerman
Uitgeverij: A.W Bruna Uitgevers
288 pagina`s
Recensie: Danielle

Josh Malerman (Michigan, 1975) is een Amerikaanse zanger en gitarist van de populaire garagerockband The High Strung uit Detroit.

In 2014 publiceerde hij zijn horrorthriller Bird box, in Nederlandse vertaling verschenen als De kooi. Daarvoor schreef hij al meerdere ongepubliceerde romans. Wel verscheen een van zijn verhalen, A fiddlehead party on carpenter’s farm, in de bundel Shadows over Main Street (2015).
Het succesvolle Bird box werd direct genomineerd voor de Michigan Notable Book Award, de James Herbert Award en de Bram Stoker Award for Best First Novel. In de Nederlandse media werd Malerman geroemd als 'Dé horrorbelofte van 2015’ (Brabants Dagblad). Het regionale dagblad BN de Stem noemde het boek een ''Veelbelovend debuut in het horrorgenre.’


Aanvankelijk negeerden de mensen de bizarre getuigenissen op het nieuws. Maar er kwamen er steeds meer en ze kwamen van steeds dichter bij huis. Algauw hoorden we dat het bij ons op straat gebeurde, om de hoek. De televisie ging op zwart, de radio zweeg en het internet viel uit. Telefoons stopten met overgaan. En we konden niet meer naar buiten. Want daar zijn zij. En zij mogen niet gezien worden

Malorie voedt haar kinderen binnen op. Iets anders is ondenkbaar. Nog nooit zijn ze buiten geweest.
Het huis is stil, de deuren zijn vergrendeld, de gordijnen gesloten. De ramen zijn afgedekt met matrassen, vastgespijkerd in de kozijnen.
De kinderen slapen. Straks zal ze hen wakker maken en hen blinddoeken.
Vandaag zullen ze het huis verlaten. Vandaag zetten ze alles op het spel.

Zodra je het boek opent en begint te lezen heb je het gevoel dat je je meteen gevangen voelt. Onder bizarre omstandigheden leeft Malorie samen met haar twee kinderen. Waardoor? en of er nog andere mensen zich in een soortgelijke omstandigheden bevinden is niet duidelijk. Wat wel al snel tot je doordringt is dat het niet mogelijk is om op een normale manier naar buiten te gaan. Wezens, beesten of wat het dan ook mag zijn vormen de bedreiging voor de mens.

‘Als je weet dat het een kwestie is van zien, moet je misschien de manier waarop je kijkt veranderen. Of de fysieke manier waarop we iets zien.’

Verschillende tijdsfases worden beschreven waarin voornamelijk Malorie de hoofdrol in speelt. Hierdoor lees je snel door van de ene fase naar de andere, maar waar de ene fase, die zich afspeelt in het huis, vol zit met spannende ontwikkelingen ontbreekt dit totaal op de rivier waar Malorie zich uiteindelijk bevindt.

‘We zijn vertrokken omdat sommige mensen het nieuws ofwachten, maar anderen ervoor kiezen het zelf maken.

Enkele scenes bevatten gruwel momenten die de smaak van het verhaal doen opleven . Helaas zakt het dan vervolgens weer in. Zo blijft het hele verhaal een beetje zwabberen en komt het slot met enige wir war tot een matig einde. En wat nu werkelijk de oorzaak is van de aanval op de mensheid wordt verder niet beschreven.

Je voelt wel dat Josh Malerman een goed idee had met zijn verhaal maar dat het niet helemaal uit de pen is gekomen. Hierbij is de vertaling naar ‘de kooi’ ook minder en had ‘Bird Box’ beter 1 op 1 vertaald kunnen worden.

Leesplezier: 4
Plot: 3
Psychologie: 3
Spanning: 3
Originaliteit: 3,5
Schrijfstijl: 4

Ik geef ‘de kooi’ een krappe 3,5 ster