Een verrassend afsluitend deel..

Nu de Twaalf zijn vernietigd, is de wereld een beetje tot rust gekomen. De angst voor de viralen is verdwenen en kinderen groeien op met de verhalen voor het slapen gaan. Er zijn nog maar weinig mensen die zich kunnen herinneren wat er al die tijd geleden heeft afgespeeld. Hoe heftig het was. Peter en zijn vrienden zijn er nog. Ook zij hebben hun leven zo goed als mogelijk weer opgepakt. Momenteel is het enigste avontuur wat ze beleven het doodgewone leven.

Toch zijn ze niet vergeten dat de Nul, waar het allemaal mee begon, nog ergens rond zwerft. Wanneer zijn ze echt veilig?

Dit deel begint met een korte samenvatting en een sprong naar voren in de tijd. Iedereen heeft zijn leven bij elkaar geraapt en probeert er het beste van te makne. Overal ontstaan weer kleine dorpjes omdat de viralen weg zijn en het grootste gevaar voorbij is.

Ook nu lees je het verhaal vanuit allerlei personen en krijg je zo steeds meer inzicht in de personen en de gebeurtenissen van het boek.

Het begint een stuk rustiger dan de vorige delen. Al snel was daarin de noodzaak en de spanning te merken. Omdat de mensen nu eeen plekje gevonden hebben en hun enige plan is om verder te werken aan een nieuwe samenleving valt deze spanning van het begin een beetje weg.

Gelukkig beland het verhaal al snel bij de Nul, Fanning, de man waaruit de twaalf viralen zijn ontstaan. Je leert zijn verhaal kennen en kan niets anders dan ook medeleven krijgen. Wanneer hij terug denkt aan zijn leven voor het viraal zijn, zie je het als een flashback voor je afgespeeld worden, zo levendig laat Justin, Fanning vertellen.

Als blijkt dat de Nul nog plannen heeft en niemand het in de gaten heeft, wordt het boek steeds spannender. Wat staat er te gebeuren?

De schrijfwijze van Justin is het zelfde als de voorgaande 2 delen. Ik was een klein beetje teleurgesteld omdat ik had verwacht dat een persoon zoals Peter niet zou rusten tot dat alles en iedereen veilig was. Maar ook hij had zich gesetteld en keek liever niet meer terug. Aan het einde had ik graag nog wat gelezen over bepaalde personages en hoe die verder gingen.

Ondanks de kleine minpuntjes was het verhaal enorm spannend, misschien nog wel een beetje meer omdat ook deze keer niemand het ‘kwaad’ kon zien aankomen en je dus geen idee hebt hoe personen zich moeten gaan redden.

Dit deel sluit het verhaal helemaal af. Met emoties die van vreugde naar verdriet gaan, grijpt het verhaal je en laat het tot het eind niet meer los. Een spannend, bedachte thriller die je verder doet nadenken.