Fantastisch vervolg!

Juliette, Adam en Kenji zijn ontsnapt uit Sector 45. Warner zit nog altijd achter hen aan maar gelukkig hebben ze hun toevlucht gevonden in Omega Point. Dat is een soort van gigantische bunker onder de grond met allerlei gangen, vertrekken en grote ruimtes waar mensen zich schuil kunnen houden. Wanneer Juliette wat moeite doet om zich te verdiepen in wat voor mensen er precies verblijven komt ze er achter dat de meeste die daar zijn ook allemaal gaven hebben. De een is superelastisch en een ander kan onzichtbaar worden. Ze is dus niet alleen, er zijn nog meer mensen die anders zijn.

Tijdens hun verblijf vraagt Castle de leider van Omega Point of Juliette wil blijven en wilt meevechten tegen Het Herstel. Ook al leren zij haar om te gaan met haar gaven, weet Juliette niet goed of ze hier mee moet instemmen. Ze vind het namelijk nog altijd lastig om haar kracht als een gave te zien in plaats van een vloek. En is dan ook erg bang om iemand pijn te doen.

Maar dan word ze midden in de nacht wakker gemaakt door Kenji. Ze moet zich melden bij Castle. Hij schijnt een verzoek te hebben gehad van het hoofd van het Herstel, Warners vader, om Juliette te ruilen tegen 2 gegijzelde mensen die hij tijdens een patrouille heeft ontvoerd.

Adam en Kenji schrikken bij dit nieuws en vragen Castle dan ook of hij echt van plan is Juliette te ruilen voor de 2 gijzelaars. Maar tot hun geruststelling is hij dat niet van plan. Wel wil hij ze in de val lokken. Hij wil dat Adam en Kenji met Juliette meegaan naar de ontmoetingsplek terwijl de rest klaar zit voor de aanval. En nog voor dat ze kunnen tegen sputteren over hoe gevaarlijk dat wel niet is en dat Juliette er nog niet klaar voor is, stemt Juliette toe. Ze vind het vreselijk dat de 2 gegijzeld zijn en vind het haar schuld.

Tegen de ochtend zullen ze vertrekken alle 3, om de vader van Warner te ontmoeten. Zijn reputatie belooft niet veel goeds. Aangezien de mensen vertellen dat hij vele malen erger is dan Warner.

Zal deze ontmoeting goed aflopen?

In dit boek zie je Juliette beetje bij beetje groeien en wat minder onzeker worden. Soms is ze zelfs brutaal en weet ze direct wat ze moet doen. Maar toch is ze vooral nog het onzekere, naar binnen gekeerde meisje dat moeite heeft andere te vertrouwen. En dat is erg goed beschreven in het boek. Je leest echt alle goede en slechte dingen die ze meemaakt en merkt duidelijk dat ze begint te veranderen. Ook komen er in dit deel minder doorgestreepte woorden en zinnen voor omdat ze dus niet meer zoveel twijfelt en haar mentale toestand steeds wat verbeterd. Ook nu zijn de andere personages erg goed beschreven en leer je ze steeds beter kennen. Een heerlijk deel wat je niet kan wegleggen!