Begin niet vlak voor het slapen gaan

Zodra je het boek openslaat en het eerste hoofdstuk leest, wil je niet meer stoppen. De hoofdstukken slepen je razendsnel door het boek heen. En het waargebeurde verhaal blijft nog lang door je hoofd zweven.

De cover laat de liefde tussen twee gevangenen in Auschwitz zien. De handen zijn ineengevouwen en staan krachtig boven Auschwitz. Maar het waargebeurde verhaal gaat nog veel verder dan dat. Vriendschap, liefde, humor en een hoop vertrouwen komen aan bod. Maar vooral veel dood, honger, ziekte, ongeloof, werkelijke nachtmerries en Josef Mengele. Het laat je verstelt staan door de gruwelijkheden die hebben plaatsgevonden en nooit vergeten mogen worden.
Het mooie aan dit boek is dat het laat zien dat in deze verschrikkelijke tijd mensen naar elkaar groeiden. Zelfs het laatste stukje brood of chocola werd met elkaar gedeeld.
Het verhaal laat af en toe wat vraagtekens achter. Pas in het nawoord wordt door de auteur Heather Morris verteld waarom dat is.

Heather Morris heeft 3 jaar met Lale gesproken over zijn ervaringen in het kamp. De verhalen zijn op echtheid nagetrokken. Heather Morris heeft er jaren over gedaan om het boek af te ronden, zodat alles klopte. Het is een krachtig en meeslepend verhaal dat nooit vergeten mag worden. Het boek is klaar om verfilmd te worden, zoals eigenlijk de bedoeling was!

Een tip voor de lezers: begin niet met het boek vlak voor het slapen gaan.