Wat een verademing

Uitgeverij Meulenhof gaf jaren geleden (1999) de eerste twee delen uit van de 10-delige serie "Malazan Book of the Fallen". Ik weet nog goed wat een indruk dat maakte na 30 jaar lezen van Science Fiction en Fantasy. Dezelfde ervaring als mijn eerste kennismaking met Tolkien, Jack Vance en Terry Pratchett. Onbeschrijfelijk origineel en authentiek werk. Geen flauw aftreksel van dwergen, orcs, elfen en tovenaars met een tic. Een volstrekt nieuwe wereld met opkomende en stervende rassen, complexe personages, intrigerende karakters, mystiek, magie, geweld, humor, rauw, geen queeste oid maar een sterk verhaal met veel fascinerende zijwegen, evenveel drama als happy endings. Het valt eigenlijk niet te beschrijven. Het blijft fascineren en de delen heb ik inmiddels verschillende keren gelezen. Helaas noodgedwongen vooral in de Engelse taal. Meulenhoff had het na 2 delen gezien en ook Luitingh zag het na 4 delen niet meer zitten? Tot de dag van vandaag begrijp ik het nog steeds niet. Deze serie is zo rijk en complex, in tegenstelling tot alle slappe aftreksels die de laatste jaren gretig aftrek vinden. Een gemiste kans. Ben je de Engelse taal niet machtig? Beperk je dan tot de eerste twee delen en verwonder je!