De gave van Hanna Mendel

Hanna Mendel, een joods meisje van vijftien jaar oud is een zeer talentvol pianiste. Haar grote droom is concertpianiste worden, maar in 1944 wordt haar leven en dat van haar familie op z’n kop gezet. Onder dwang van het Duitse regime in Hongarije worden Hanna, haar ouders en haar zus Erika uit de Joodse getto in Debrecen weggevoerd. Na een verschrikkelijke reis komt de familie aan bij het concentratiekamp Auschwitz II-Birkenau. Bij aankomst worden Hanna, Erika en hun moeder gescheiden van hun vader. Vervolgens belanden de drie vrouwen in een barak en worden tewerkgesteld. Vooral hun moeder heeft het zwaar en verzwakt. Op een dag is ze verdwenen en haar dochters blijven in onzekerheid achter over haar toestand. Dan hebben zussen Hanna en Erika alleen elkaar nog maar.

Via een auditie wordt Hanna pianiste van de kampcommandant. Deze uitzonderlijke baan zorgt ervoor dat Hanna geen zwaar werk hoeft te doen en voor haar zus kan zorgen. In het huis van de kampcommandant komt Hanna in contact met zijn zoon, Karl. De jongen is mysterieus en soms bot, toch hebben ze ook iets gemeen, hun liefde voor muziek. Langzaam wordt Hanna verliefd op Karl, moeilijk en verwarrend, want  eigenlijk zou ze deze Duitse jongen moeten haten.

In deze mooie en ontroerende roman beschrijft Suzy Zail het leven van Hanna Mendel in een concentratiekamp. Nu zijn er al vele boeken geschreven over dit thema, toch is dit boek weer anders door de filmische beschrijvingen van de auteur en de toevoeging van Karl. Zijn personage zorgt voor plotwendingen en wisselende gevoelens bij Hanna. Aan de ene kant weet ze dat ze bij hem uit de buurt moet blijven, maar aan de andere kant intrigeert hij haar.

Door de verhalen van haar vader over de Holocaust, is auteur Suzy Zail geïnteresseerd geraakt in dit onderwerp en er over gaan schrijven. Ze probeert op deze manier de verhalen over deze verschrikkingen levend te houden, hopend dat dit nooit meer zal gebeuren. Met haar boek De gave van Hanna Mendel is het zeker gelukt een indrukwekkend verhaal te vertellen over de Holocaust. Door heldere eenvoudige zinnen, mooie dialogen en beeldende beschrijvingen van de gedachten van Hanna weet de schrijfster een beeld te schetsen van de ontberingen in een concentratiekamp en daarmee indruk te maken op de lezer.

Het verhaal is niet waargebeurd, maar de auteur heeft het boek zo realistisch en filmisch geschreven waardoor het heel echt overkomt. In dit boek kijk en leef je met Hanna mee. De dingen zie ze ziet en meemaakt zijn hartverscheurend en zorgen voor een brok in je keel.
Een zeer indrukwekkend verhaal dat de verschrikkingen laat zien van de Tweede Wereldoorlog. Hopelijk zorgt het vertellen van dit verhaal ervoor dat dit nooit mee gebeurt.