Lezersrecensie
Geslaagde roman met afwisseling van ernst en humor
De negentigjarige Louise Veldman is haar hele leven op zoek geweest naar de liefde. Als bejaarde dame zit ze inmiddels in een verzorgingshuis en bereid zich voor op het einde van haar leven. Louise gedraagt zich lastig voor de medewerkers in het verzorgingshuis en doet alsof ze doof is, zodat ze niet wordt lastiggevallen door de andere bewoners van het huis. Alleen verzorger Fabio is geliefd bij Louise, met hem heeft ze een vriendschappelijke relatie en hij verwent haar met cadeautjes en uitjes om haar blij te maken.
Op een dag worden de oude dagboeken van Louise bij haar bezorgd. In eerste instantie wil Louise zo snel mogelijk van de boeken af, want ze wil niet herinnerd worden aan haar geschiedenis, maar op aandringen van Fabio besluit ze hem toch de dagboeken te laten voorlezen. De twaalf dagboeken schetsen het leven van Louise tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ook het leven na deze heftige tijd. Louise strubbelt keer op keer met de liefde; in haar relatie met verschillende mannen die ze ontmoet, haar grote liefde Daniël en haar zoon Oscar.
Voor wie ik heb liefgehad is geschreven in het ik-perspectief en leest vlot weg. De beschrijvingen zijn gedetailleerd en zorgen ervoor dat je de gebeurtenissen zo voor je ziet. Het boek is afwisselend doordat fragmenten uit het verleden en fragmenten in het heden om en om aan bod komen. De dagboekfragmenten spelen voor een groot deel in de Tweede Wereldoorlog en zijn serieus van aard. De delen die zich in het verzorgingshuis afspelen zijn humoristisch, en zorgen voor een prettige afwisseling, zodat het boek niet te zwaar wordt.
Dit boek van Marcel Vaarmeijer schetst het indrukwekkende verhaal van Louise, die veel heeft meegemaakt in haar leven. De gebeurtenissen in het verleden hebben haar gemaakt tot de vrouw die ze is geworden en verklaren haar moeite om lief te hebben. Het hele verhaal van Louise is nog lang niet verteld, ik ben heel benieuwd naar de volgende delen!
Voor wie ik heb liefgehad is een zeer geslaagde roman van Marcel Vaarmeijer waarin het boeiende leven van Louise wordt geschetst en ernst en humor elkaar afwisselen.
Op een dag worden de oude dagboeken van Louise bij haar bezorgd. In eerste instantie wil Louise zo snel mogelijk van de boeken af, want ze wil niet herinnerd worden aan haar geschiedenis, maar op aandringen van Fabio besluit ze hem toch de dagboeken te laten voorlezen. De twaalf dagboeken schetsen het leven van Louise tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ook het leven na deze heftige tijd. Louise strubbelt keer op keer met de liefde; in haar relatie met verschillende mannen die ze ontmoet, haar grote liefde Daniël en haar zoon Oscar.
Voor wie ik heb liefgehad is geschreven in het ik-perspectief en leest vlot weg. De beschrijvingen zijn gedetailleerd en zorgen ervoor dat je de gebeurtenissen zo voor je ziet. Het boek is afwisselend doordat fragmenten uit het verleden en fragmenten in het heden om en om aan bod komen. De dagboekfragmenten spelen voor een groot deel in de Tweede Wereldoorlog en zijn serieus van aard. De delen die zich in het verzorgingshuis afspelen zijn humoristisch, en zorgen voor een prettige afwisseling, zodat het boek niet te zwaar wordt.
Dit boek van Marcel Vaarmeijer schetst het indrukwekkende verhaal van Louise, die veel heeft meegemaakt in haar leven. De gebeurtenissen in het verleden hebben haar gemaakt tot de vrouw die ze is geworden en verklaren haar moeite om lief te hebben. Het hele verhaal van Louise is nog lang niet verteld, ik ben heel benieuwd naar de volgende delen!
Voor wie ik heb liefgehad is een zeer geslaagde roman van Marcel Vaarmeijer waarin het boeiende leven van Louise wordt geschetst en ernst en humor elkaar afwisselen.
1
Reageer op deze recensie