dettagliato, lanoso e caotica

Na drie onverklaarbare moorden wordt commissaris Enrici Mancini gedwongen om deze zaken tot op de bodem uit te zoeken. Echter Mancini zit na de dood van zijn vrouw Marisa en de verdwijning van haar behandelend arts niet op een nieuwe zaak te wachten. Hij wil de verdwijning oplossen en daarna met pensioen gaan, want hij is uitgeput. Alleen zijn baas houdt hem tegen en daarom moet Mancini met frisse tegenzin toch aan de slag. Krijgt hij het voor elkaar het mysterie samen met zijn samengestelde team – met fotografe Caterina de Marci, Walter Comello, Antonio Rocchi en Carlo Biga op te lossen? Het lijken op het eerste gezicht drie aparte zaken, maar het team gaat op zoek naar overeenkomsten.. Zitten er drie moordenaars achter of is dit het werk van een seriemoordenaar?

Het in het Nederlands taalgebied uitgebrachte SCHADUW is de vertaling van È così che si uccide (dat is hoe hij doodt) van de Italiaan Mirko Zilahy (1974, Rome, Ita). Zilahy is docent Engelse taal en literatuur aan de Universiteit van Perugia, en vertaler van Literatuur naar het Italiaans. SCHADUW is tevens zijn debuut.

Om maar met de deur in huis te vallen, Schaduw is geen prettig boek om te lezen. Mogelijk ingegeven door zijn studie gebruikt Zilahy een stortvloed aan woorden en creert hij lange zinnen om zijn verhaal te vertellen. Gedetaileerd weidt hij regelmatig uit om sfeer te tekenen of om verhandelingen te vertellen die niet ter zake doen. Ook zijn er vele herhalingen vwb zijn analyses en profielschetsingen samen met zijn team. Het reslultaat is dat het niet veel toevoegt en je draad dreigt te verliezen of verward raakt. Ook neemt het spanning weg en wordt het enorm traag. Het verhaal sleept zich maar voort zonder dat je ergens geprikkeld wordt door een plottwist, een clifhanger of ander onverwachte uitspatting.Daar doet het op zich vernuftige en kloppende plot niets meer aan af want dat raakt volledig ondergesneeuwd.

In Mei 2018 verschijnt “de mythe van de dood “

2 sterren