Gemiste kans

De achterflap van ‘De verloren familie’ omschrijft dit boek van Jenna Blum als volgt: Peter, van Duits-Joodse afkomst overleeft de Tweede Wereldoorlog, maar verloor er zijn hele familie. In Amerika probeert hij een nieuw leven op te bouwen met zijn vrouw June en dochter Elsbeth. Maar onder de oppervlakte van zijn geslaagde nieuwe leven sluimeren de herinneringen aan de familie die hij heeft moeten achterlaten.

De snelle veranderingen en spanningen van de naoorlogse jaren in Amerika kunnen niet voorkomen dat het verleden zich steeds meer aan Peter opdringt. Als hij zijn dierbaren niet nog eens wil verliezen, kan hij de zwaarst wegende herinnering van allemaal niet langer wegstoppen; die aan zijn verloren familie.
‘De verloren familie’ van Jenna Blum is een verhaal dat over de Tweede Wereldoorlog gaat, maar niet zoals je misschien verwacht naar aanleiding van de achterflap.

Deze laatste zin op de achterflap deed mij vermoeden dat dit boek van Jenna Blum een verhaal zou zijn over díe verloren familie, en veelal herinneringen zou ophalen en de invloed daarvan op Peters’ huidige leven.
Echter, het boek vertelt in drie delen, waarin achtereenvolgens Peter, June en Elsbeth aan het woord komen over de nasleep van de oorlog en de genoemde verloren familie.

De indeling in drie delen met ieder een andere hoofdpersoon zorgen ervoor dat het verhaal op geen enkel moment helemaal de diepte ingaat. Alle emoties en personen blijven aan de oppervlakte, zonder ergens echte emotie te raken.
Dit laat aan de andere kant ook zien wat juist die nasleep van de oorlog bij één persoon bij andere gezinsleden en generaties kan veroorzaken, maar toch heeft Jenna Blum hier een kans gemist.
‘De verloren familie’ is een boek over een familie die wordt verloren in WO II, en een tweede familie, verloren omdat men niet in staat is over het verleden te praten.

De prettige schrijfstijl zorgt ervoor dat je het boek niet meteen weglegt, maar het is ook geen boek dat je in één ruk uit leest. In het boek zitten slechts twee momenten waarop Jenna mij weet te raken; als verteld wordt over het moment dat Peter zijn eerste familie kwijtraakt en als het moment aanbreekt dat hij een begin maakt om zijn tweede familie te redden. Want uiteindelijk weet Peter pas op de laatste pagina’s de stilte te verbreken en een begin te maken met het verwerken van zijn verleden, maar dit is veel te laat om het boek nog iets mee te geven.
Een mooie boodschap, maar deze had eerder en beter uitgewerkt moeten worden. Dit boek krijgt van mij dan ook maar 2 sterren.