Het perfecte huwelijk? Of de perfecte leugen?

De titel en ondertitel zeggen al genoeg. Ze zetten precies de dreigende sfeer neer die de schrijfster in het hele boek weet vast te houden.
Op de eerste pagina’s van ‘Achter gesloten deuren’ lijkt alles koek en ei te zijn tussen de twee hoofdpersonen, en eigenlijk gebeurt er niet veel spannends. Je proeft echter wel een onderhuidse spanning, en hoe verder je komt, hoe sneller je erachter wilt komen of Grace kan ontsnappen aan haar ‘perfecte’ Jack.

Door het sprookjesachtige begin van de romance tussen Jack en Grace, weet je dat er iets niet klopt. Geen enkele man kan zo perfect zijn! Grace als personage komt dan ook niet altijd even geloofwaardig over. Ze moet toch hebben geweten dat er iets niet klopt aan Jack? Tijdens het lezen blijf je je dan ook afvragen hoe het toch kan dat Grace zich zo heeft laten inpakken. Door de afwisseling tussen heden en verleden, wordt je steeds verder meegenomen in haar levensverhaal.

Op het moment dat het verhaal een wending neemt en je ziet hoe Jack van het ene op de andere moment verandert in een psychopatische zak, krijg je steeds meer sympathie voor Grace en hoop je met heel je hart met haar mee dat ze alles tot een goed einde zal kunnen brengen. Niet in het minst vanwege Millie, haar lieve, fantastische zus.

Dit is één van die heerlijke boeken waarbij ik zo snel lees dat ik over de woorden struikel en ik soms bewust hardop moet lezen om geen woorden of zinnen over te slaan in mijn haast om te weten hoe het afloopt.
Het mooie vond ik dat ik, ondanks enige minpuntjes, toch zo in het verhaal getrokken wordt dat ik zo meeleef met Grace dat ik niet meer buiten haar om kan denken. Ik zie geen oplossing, ik zie niet hoe het boek afloopt want ik ben sámen met Grace wanhopig aan het hopen dat alles goed zal komen en ‘we’ een oplossing zullen bedenken voor het drama waar ze in terecht is gekomen.

Door de dosering van informatie blijft het tot het einde spannend wat er gaat gebeuren. En ondanks dat ik tegen het einde wel wist, of dacht te weten hoe het zou aflopen, vond ik het boek tot op de laatste zin boeiend. Letterlijk tot de laatste zin, want deze rond het verhaal zo mooi af, dat alles weer precies op zijn plek valt. Een aanrader!