Recensie De blikken trommel

Een geweldig boek vol humor en absurde, surrealistische verhalen. Oskar, een jongen die zijn geboorte al bewust meemaakt en dat ook weet na te vertellen, besluit op zijn derde niet meer te groeien. Hij heeft geen zin in allerlei onderzoeken die hij zal krijgen omdat hij niet meer groeit. Daarom besluit hij van de trap te vallen zodat dat als oorzaak van zijn groeistop kan worden beschouwd. Oskar gaat schreeuwen wanneer iemand zijn trommel wil afpakken en kan hierdoor ramen laten barsten. Een schoolcarrière ziet Oskar niet zitten en nadat hij de brillenglazen van de leerkracht heeft laten barsten, wordt dit ook niet meer van hem verwacht. Hij besluit om te leren lezen via de vrouw van de bakker, Gretchen Scheffler. Hij pakt een boek van Raspoetin en van Goethe van de boekenplank en deze worden hem herhaaldelijk voorgelezen. Het valt voor Oskar niet mee om de onwetende te spelen terwijl hij al kan lezen, en te blijven bedwateren zodat iedereen hem als een zieke blijft zien. Oskar besluit weer te gaan groeien als zijn vermoedelijke vader Matzerath sterft. Dit zijn enkele voorbeelden van absurde vertellingen, de waarheid gezien door Oskars ogen terwijl hij in een psychiatrische inrichting verblijft . Dit alles met op de achtergrond de opkomst en ondergang van het Derde Rijk. Persoonlijk speelt vooral de absurditeit van de verhalen mij erg aan. 5 duimpjes