Recensie Dode zielen

Tchitchikow koopt dode zielen, dit zijn boeren die al gestorven zijn maar bij de laatste revisie nog als levend stonden ingeschreven en waar ook nog belasting voor betaald moet worden. Hij wil ze later weer verkopen als levende boeren en verdient er dan flink op. Het verhaal begint heel goed, heel beeldend loop je als het ware mee met Tchitchikow die op bezoek gaat bij bijzondere landheren om deze zielen te kopen. Uitgebreid wordt er over het leven van de landheren gesproken. Uiteindelijk wordt ontdekt waar Tchitchikow mee bezig is en hij vlucht. Dit wordt uitgebreid besproken is is nogal langdradig. Einde deel 1, deel 2 is niet compleet en na een verwarrend begin komt Tchitchikow weer opdagen en gaat weer verder met dode zielen kopen. Het is nogal veel van hetzelfde. Weer wordt ontdekt waar hij mee bezig is en hij belandt in de gevangenis waar hij, door een vriend geholpen, uit kan komen. Het boek heeft een open einde. Wat Tchitchikow verder gaat doen kom je dus niet achter. Deel 2 is niet compleet en doordat er stukken ontbreken kom je er soms later pas weer achter dat er van alles gebeurd is waar eerst nog plannen over gemaakt werden. Ik vond het boek vooral in het begin goed, de hoofdpersoon erg komisch, later zakt het boek nogal in en heb ik me er doorheen moeten worstelen. Ik vond het erg langdradig.