Recensie Het zwarte boek

En weer een prachtig boek van Pamuk. Galip, op zoek naar zijn vrouw Ruya die op een dag verdwenen is. Ook Celal,een bekende columnist, de halfbroer van Ruya en de neef van Galip blijkt verdwenen en al snel blijkt dat deze verdwijningen met elkaar te maken hebben. Galip probeert door het lezen van de columns van Celal de oplossing van de verdwijningen te vinden. Galip belandt in een identiteitscrisis, probeert Celal te worden, te ontdekken wie hij is en waarom. Op een gegeven moment begint hij het schrijven van de columns zelfs over te nemen. Het verhaal speelt zich af in Istanbul en het is a.h.w. een tocht door allerlei plaatsen in Istanbul en veel sprookjesachtige verhalen worden verteld die weer met de identiteit, de zoektocht van niet alleen Galip hebben te maken maar ook met de identiteit van Turkije in het algemeen. Ik vond het boek af en toe pittig om te lezen en moest er goed mijn aandacht bij houden omdat het regelmatig over de geschiedenis van Turkije gaat en er veel, heel veel informatie wordt gegeven. Dit maakt het boek ook weer heel interessant.