Wat een prachtig verhaal!

''Het verleden is dalwaarts, de toekomst is bergopwaarts''

De acht bergen is een prachtige roman over een onvoorwaardelijke vriendschap, de band tussen vader en zoon en de tocht naar innerlijke rust. Het contrast in karakters wordt net zo mooi weergegeven als de omschrijvingen van het landschap. De emotionele reis die beide vrienden door het leven maken is voelbaar en het is wederom een Italiaanse schrijver die dat zo doeltreffend en met betrekkelijk weinig woorden weergeven kan.
In dit redelijk korte verhaal wordt oneindig veel verteld en het zet je aan het denken over de vraag of we met zijn allen nu wel zo goed bezig zijn. Want wat is de daadwerkelijke waarde van het leven?
Maar weinig boeken weten je na het lezen nog te beroeren, maar dit is er een van. Complimenten ook voor de kaft, door de sobere eenvoud in tekening en kleur, geeft het de sfeer van het boek perfect weer.