Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Debuut dat naar meer smaakt. Veel meer!

Hey iedereen! Ik ben er weer met een nieuwe aanwinst voor mijn zoektocht naar Vlaamse en Nederlandse YA. Dit keer mocht ik deelnemen aan de Hebban leesclub van Voorlopers, het YA debuut van Mirjam Hildebrand. Het leuke is dat ik dit verhaal in het prille begin heb mogen proeflezen terwijl Mirjam een van mijn verhalen heeft gelezen en daar haar licht over heeft laten schijnen. Toen Mirjam me vertelde dat haar verhaal door Kluitman werd uitgegeven was ik super blij voor en trots op haar. Ik wist dat ik dit boek graag wilde lezen en wilde erg graag zien wat ze er uiteindelijk van had gemaakt. Nu ik het heb gelezen, kan ik alleen maar zeggen dat ik bewondering voor haar doorzettingsvermogen heb en het verhaal wat ze heeft weten af te leveren. Hieronder zal ik jullie mijn persoonlijke mening over het boek geven en de dingen die me positief opvielen zowel als de kritiekpunten die ik eruit heb gehaald.

Het verhaal begint als Emma op weg naar school is en door een vreemd meisje wordt aangesproken. Het meisje vraagt of ze gelukkig is. Emma weet niet zo goed wat ze met de vraag aan moet maar is toch nieuwsgierig als het meisje haar vraagt om haar later te ontmoeten. Hierna volgen we Emma als ze op school gepest wordt, thuis haar broertjes pijn voelt en nadenkt over de bizarre vraag van het meisje. In hoge versnelling word je als lezer meegezogen in Emma's avontuur als deze besluit met het meisje, dat Philana heet, te praten en later ook meegaat naar het dorp en de speciale school waar Philana woont en studeert en waar Emma's vader, die haar in de steek heeft gelaten, ook blijkt te wonen en werken. Op Precursor leert Emma dat haar ongewone, hoogsensitieve gaven, niet zo ongewoon zijn als ze altijd gedacht heeft. Ze is namelijk een Voorloper, iemand die letterlijk voorloopt op de evolutie en over meer krachten beschikt dan de gemiddelde mens. Bovendien leert ze hier meer over haar vader, over Philana en haar verleden met haar vader dat ze dacht te kennen maar dat veel ingewikkelder in elkaar blijkt te zitten dan ze ooit had gedacht. Maar behalve al deze persoonlijke ontdekkingen en avonturen, wordt Emma ook meegezogen in een duister ingewikkeld web dat is gesponnen door een Italiaanse Voorloper die de weg volledig kwijt is geraakt na de dood van zijn vrouw en Zielsverwant waardoor hij nu experimenten uitvoert op andere Voorlopers. Zal Emma de jongen die ze in haar dromen ziet, kunnen helpen voordat het te laat is? Kan ze haar vader vergeven? Zal ze eindelijk ontdekken wie en wat ze zelf is?

Mirjam Hildebrand bewijst in haar debuut dat ze een mooie schrijfstijl heeft die velen aan zal spreken. Ze schrijft helder en makkelijk en vermengt fantasie en de echte wereld op zo'n manier dat je haar wereld wel moet geloven. De talenten van de Voorlopers worden duidelijk en levensecht beschreven en voelen hierdoor niet verzonnen of vreemd aan. Daarnaast merk je dat ze erg goed is in het opbouwen van een verhaal. De spanning ontwikkelt zich langzaam, wordt goed opgebouwd en tot een spetterende climax gebracht. Daarnaast merk je duidelijk dat de schrijfster ook psychologe is aangezien ze de relaties tussen haar personages geloofwaardig en duidelijk weet neer te zetten.
Ik vond de worldbuilding in dit boek zeer geslaagd. Het gegeven van de Voorlopers wordt goed uitgewerkt en zoals gezegd helder beschreven. Als lezer wordt je onherroepelijk Emma's verhaal ingesleurd en wil je weten wat zij allemaal kan en wat haar plaats in deze geheimzinnige gemeenschap is.
De opbouw van het verhaal vond ik iets minder geslaagd. Het begin voelt wat gehaast aan en de manier waarop Emma wel erg snel naar Philana toegaat en met haar meegaat, vond ik ook ietwat storend. Liever had ik een iets langere aanloop gezien waarbij ik wat meer van Emma's innerlijke worsteling had gezien. Dit betekent niet dat die worsteling volledig ontbreekt want de schrijfster laat haar hoofdpersonage wel degelijk twijfelen, maar voor mij net iets te weinig. Na het wat gehaaste begin vertraagt het verhaal echter waardoor je je juist beter kunt inleven. Hierdoor vond ik de rest van het verhaal juist wel weer realistisch en mooi neergezet.
Over hoofdpersonage Emma ben ik wat ambivalent. Aan de ene kant wordt ze echt super goed neergezet als een realistische vijftienjarige die onzeker over zichzelf en haar plaats in de wereld is. Die onzekerheid blijft ze het hele boek houden. Ook is de manier waarop Emma niet goed weet hoe ze tegen haar vader, die haar in de steek heeft gelaten, moet doen erg goed neergezet. Kinderen van die leeftijd vinden het doorgaans inderdaad moeilijk om een van hun ouders af te vallen of te bekritiseren. De worsteling die Emma daardoor doormaakt is hierdoor psychologisch gezien erg realistisch. Toch wringt het verhaal hier voor mij een beetje. Ondanks dat haar gevoelswereld realistisch is, zorgt de onzekerheid en de timide houding van Emma ervoor dat ik haar als personage niet echt in mijn hart kan sluiten. Meermaals wilde ik haar door elkaar schudden en toeschreeuwen dat ze haar vader eens goed de waarheid moest zeggen. Ik hou nu eenmaal van de rebellen, de buitenbeentjes en de kinderen die ondanks alles voor zichzelf opkomen. Dit is echter een persoonlijke mening want iemand anders zal Emma's karakter juist wel weer aanspreken. Het enige punt waarop ik de gecompliceerde relatie tussen Emma en haar vader echt niet realistisch vond, was in een scène waarin de twee samen moeten werken om in Emma's droom te stappen zodat ze de verblijfplaats van een ontvoerde jongen kunnen achterhalen. Om iemand toe te staan in jouw hoofd te komen en je te helpen, is een groot vertrouwen nodig. Een vertrouwen dat zeker niet bestaat tussen een meisje en haar vader die haar in de steek heeft gelaten. De manier waarop Emma haar vader volledig gehoorzaamd en hem onvoorwaardelijk vertrouwd, vind ik dan ook vrij ongeloofwaardig. Deze scène trok me echt even uit het verhaal.
Een ander punt van kritiek is het feit dat de meeste personages vrij vlak blijven waardoor ik met geen van hen echt een goede band op kon bouwen. Van de meeste personages weet je alleen de naam, wat uiterlijke kenmerken en ze zeggen een paar zinnen, maar daar houdt het dan ook op. Dit vond ik wel een beetje jammer want er waren redelijk wat personages die ik graag beter had willen leren kennen. Ik hoop dat dit in de vervolgdelen goed gemaakt zal worden en dat de personages daar goed uitgediept zullen worden. Voor nu intrigeert die korte blik op alle personages in ieder geval al wel dus dat is dan wel weer goed.
De liefde tussen Kasper en Emma was wat mij betreft echt een insta-love. De twee zien elkaar, vinden elkaar spontaan leuk en zijn meteen verliefd. Dit ging wat mij betreft net wat te snel. Vooral omdat de lezer Kasper eigenlijk helemaal niet echt leert kennen. Hij is goed in een mentale techniek die mindblocken heet, komt uit Denemarken, heeft blond haar en blauwe ogen, heeft een jonger zusje dat Iris heet en dat is zo'n beetje alles wat je van hem weet. Dit is voor mij te weinig om een gevoel te krijgen voor de love interest en al helemaal als de liefde ook nog eens zo snel gaat. Hopelijk wordt ook dit in de vervolgdelen verder uitgediept.
Als laatste nog een klein puntje. Emma heeft zo vaak fladders, kriebels, salto's en weet ik wat in haar buik dat het op een gegeven moment bijna leek alsof ze zwanger was van een voetbalelftal ofzo. Het zou al een stuk schelen als ze af en toe eens een rilling over de rug, een huivering in haar bovenbenen of weet ik waar voelt, maar in ieder geval niet iedere keer in haar buik.
Door de bovengenoemde kritiek denk je misschien dat het verhaal me niet beviel, maar ik heb het met veel spanning en plezier gelezen. Het hele verhaal rondom de Voorlopers en de slechterik is super goed uitgewerkt en razend spannend. De draadjes van alle relaties die Emma met alle verschillende personages heeft, liggen nog volledig open en maken me nieuwsgierig naar welke rol iedereen gaat vervullen in de rest van deze reeks en ik hoop Emma te gaan zien ontwikkelen tot iemand die weet wie ze is, wat ze is en waar ze voor staat. Daarnaast lijkt het me ook erg tof als de Voorlopers meer van dit soort intrigerende zaken als ontvoeringen en experimenten op mensen moeten zien te voorkomen. Ik kijk hierdoor reikhalzend uit naar het vervolg.
Kortom als je van een goed geschreven YA verhaal met een bovennatuurlijk tintje houdt waarin een hoop mysterie en spannende gebeurtenissen zitten verwerkt dan moet je dit boek zeker weten lezen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Denise Michelle Pol