Een dag uit het leven van een verliezer.

Dit boek moet je echt liggen. De hoofdpersoon (zonder naam) blikt terug op gebeurtenissen uit het verleden, uit zijn leven. Hij heeft een behoorlijke bagage die hij meeneemt naar het heden. Hij vind zichzelf slachtoffer van omstandigheden, alles is de schuld van een ander en nooit van zichzelf.

In het boek worden diverse maatschappelijke thema`s beschreven waar de schrijver wil dat je over na gaat denken. De hoofdpersoon heeft er zo zijn eigen mening over. Euthanasie kan dat wel of kan dat niet ? Abortus wel of niet ?

Hoofdpersoon is zo geschreven dat alles herkenbaar is maar een beetje over de top. Je kan niet anders dan denken dat hij het aan zichzelf te danken heeft, aan de manier waarop hij zich laat zien aan de wereld en hoe hij zich gedraagt. Je kan niet verwachten dat alles goed gaat zoals jij wil dat het gaat, dat is echt onmogelijk.

Het boek is voor mij te ouderwets geschreven, teveel filosofische stukken die net even te lang duren waardoor je aan het einde van het stuk even terug moet om te kijken wat er nou precies geschreven werd. Misschien is het voor iemand die iets ouder is wel een heel mooi boek. Ik zou hem zelf niet aan raden aan iemand van mijn leeftijd. Ik heb het boek 2 maal gelezen, de 1e keer om erdoorheen te raken, de andere keer om alles goed in me op te nemen.