Kinderlijke fantasyroman

Uitgeverij Rood heeft als doel om toegankelijke fantasyboeken uit te geven. De kleur van mijn dromen van Maya Monroe is het eerste boek dat zij als uitgeverij publiceren. De verhalen van de uitgever moeten fantastische voorstellingen zijn, die je wonderlijke waanbeelden bezorgen en waarmee je met de waarachtig echte hoofdpersonen curieuze avonturen beleeft. Bereikt de uitgeverij haar doel met deze eerste uitgave?

Sansa leeft in een fantasywereld. Ze leest veel en het leven biedt haar weinig, dus dromen is een mooie toevluchtsoord. Wanneer ze met haar vriendinnen op vakantie gaat naar Noorwegen gebeurt er iets vreemd. Ze zakt door het ijs en wordt gered door de man van haar dromen. Samen komen ze in een andere wereld terecht. Een wereld van vreemde wezens en mensen en een bijzonder huis dat bedreigd wordt door schimmen. Sansa heeft het hier wel naar haar zin, maar er voor altijd blijven?

Het idee van het verhaal is niet origineel. Het doet erg denken aan Narnia, waar de hoofdpersonen via een kast een koude andere wereld met vreemde wezens betreden. Het zakken door het ijs heeft hetzelfde effect. Ook het zogenaamde onheilspellende doet aan Narnia denken. Sansa is de redder, net als Lucy in Narnia.

In het verhaal ontbreekt niet alleen originaliteit. Ook de spanning is ver te zoeken en het verhaal is vrij simpel. Het komt nergens tot een hoogtepunt. Alles gaat te gemakkelijk. Sansa lost het als niemand, zoals ze zichzelf ziet, wel even op. En iedereen luistert naar haar. Zonder dat ze zich heeft moeten bewijzen. Dat is ongeloofwaardig op een vervelende manier. Dit menselijke mens hoort wel menselijk over te komen.

Ook de redactie laat op sommige punten te wensen over. Op meerdere pagina’s zijn spelfouten te vinden en ook afbreekstreepjes zijn niet altijd opgemerkt, waardoor er midden in een zin woorden als ‘af-gemeten’ of doorge-lopen’ staan. Dit is jammer, want het stoort je als lezer net even in het verhaal.

Aan alles is duidelijk dat dit boek bedoeld is voor de wat jongere doelgroep, schattend tussen de 9 en 14 jaar. Het lettertype is vrij groot, het verhaal is vlak en niet echt spannend, het vloeken wordt gedaan met poterverdrie en dat soort woorden en het is zeer braaf. Mijn inziens is dit een prima spannend verhaal om voor te lezen aan zoon of dochter wanneer die wat interesse krijgt in het fantastische genre.

De kleur van mijn dromen is een verhaal dat niet geschikt is voor ervaren fantasylezers. Zij zullen hier geen goed gevoel aan over houden en zullen op veel plekken andere verhalen zien doorschemeren. Wel is het boek geschikt als voorleesboek of leesboek voor kinderen tussen de 9 en 14 jaar. De generatie daarboven zal het boek als niet boeiend beschouwen.