Zoektocht naar je echte ik

Dat Kathleen Tessaro veel weet over London is niet gek. De schrijfster is geboren in Pittsburgh en verhuisde in haar tweede jaar aan de Carnegie Mellen University naar Londen. Ze zou er drie maanden wonen; uiteindelijk werden dat 23 jaren. Inmiddels woont Tessaro sinds 2009 weer in Pittsburgh waar ze het schrijven heeft opgepakt. De Parfumeur is haar nieuwste in het Nederlands vertaalde boek.

Het is 1955. Grace woont in Londen en probeert zich staande te houden in de wereld van de aristocraten. Dit gaat haar niet goed af. Net als haar huwelijk, ook dat loopt totaal niet op rolletjes. Het leven van Grace krijgt een bijzondere wending als ze op een dag een brief krijgt met de mededeling dat ze de enige erfgename van Eva d’Orsey is. Grace kent Eva niet, heeft nog nooit van haar gehoord en besluit dan ook om in Parijs uit te zoeken waarom zij zoveel erft van een voor haar onbekende dame.

Het verhaal van Grace en Eva wordt verteld in wisselend perspectief. Dat betekent dat het ene hoofdstuk zich afspeelt in 1955, waarin we alles lezen over Grace en haar zoektocht naar het mysterie rondom Eva, en in het andere hoofdstuk zijn we in 1927, de tijd waarin Eva nog een jong meisje was. Op deze manier kom je steeds een stukje meer te weten over elk van deze vrouwen. Het enige nadeel daarvan zou kunnen zijn dat je steeds moet schakelen. De ene keer kruip je in de huid van Eva en de andere keer in de huid van Grace.

Eva is een bijzonder mens. Dat is al vanaf het eerste hoofdstuk duidelijk. De manier waarop zij haar laatste dagen meemaakt, zijn bijna ontroerend. Vanaf dat moment ‘moet’ je dan ook weten waarom Eva zo geëindigd is. Waarom maakte ze de keuzes die ze gemaakt heeft? Waarom sterft ze alleen? Waarom heeft iedereen zich tegen haar gekeerd?

Het verhaal van Grace daarentegen is veel minder interessant. Slecht huwelijk, niet weten wat je met je leven moet. Standaard ingrediënten voor een roman. Grace’ lijn wordt pas enigszins interessant als ze in Parijs is en op zoek gaat naar de reden van haar erfenis. Op dat moment draait het verhaal niet alleen meer om Grace, maar ook om Eva. Dat maakt ook haar verhaallijn een stuk interessanter.

Wel leuk aan die subplot is de advocaat die de erfenis af moet ronden. Grace geeft zich niet zomaar gewonnen en sleept de arme monsieur Tissot overal mee naar toe. Als blijkt dat ze elkaars gezelschap op prijs stellen, wordt het verhaal interessanter. Het is zeer voorspelbaar welke kant het op gaat, maar dat maakt in dit geval niet uit. De momenten die Grace en monsieur Tissot samen doorbrengen zijn op hun eigen manier bijzonder en lezen zeer prettig weg.

De parfumeur is een prachtige roman waarin twee verhaallijnen op een bijzondere manier bij elkaar komen. Je sluit Eva in je hart, leeft met haar mee en uiteindelijk is het goed dat Grace haar erfenis heeft gekregen. Een boek dat het heerlijk doet op vakantie. Feelgood, maar met een diepere betekenis. Daardoor ook een boek met een lach en een traan.