Slaven en adel, wellustige liefde

Met Dochter van de Mangroven schrijft Sarah Lark eindelijk een boek dat zich niet in Nieuw-Zeeland afspeelt. Na een serie met gebeurtenis op het eiland, vond ze het tijd voor iets anders. Dochter van de Mangroven speelt zich af op Jamaica. Zwarte slaven en rijke blanke families hebben de hoofdrol.

Wanneer Deidre, de dochter van een adellijke dame en een ex-slaaf, verliefd wordt op dokter Victor, besluit ze te verhuizen van Grand Cayman naar Hispaniola. Hier zou haar toekomst zekerder zijn. Deidre is een prachtige getinte dame en als haar achtergrond bekend wordt in Grand Canyon kan dat haar toekomst verpesten. Deidre leidt een prettig leven in Hispaniola. Totdat de piraat Ceasar met piraterin Bonnie op de stoep van de dokter staat.

Dochter van de mangroven moet het hebben van de prachtige omschrijvingen van het gebied. Waar je als lezer ook met Deidre, Victor of Ceaser heen reist, de omgeving wordt uitgebreid beschreven. Het geeft dan ook echt het gevoel dat je zelf aanwezig bent. Je kunt de omgeving bijna zien, voelen en ruiken.

Helaas leest het verhaal daardoor heel erg traag. Er gebeurt relatief weinig. Het boek is erg vertellend opgezet. Sfeerbeschrijvingen staan centraal, gebeurtenissen kabbelen wat voort. Het was dan ook niet erg geweest als er wat meer vaart in het verhaal zat. Nu is het toch wel makkelijk om de dikke pil, zo kun je de hardcover toch wel noemen, aan de kant te leggen.

Het meest interessant is het ‘verhaal’ van de slaven. Hun leven wordt uitgebreid verteld. En dat is geen pretje. Het zet de lezer aan het denken. Gingen wij vroeger echt zo met onze medemens om? Waarom zouden Afrikaanse mensen minder zijn dan wij? Doordat je over de leefwijze van de slaven leert kennen, krijgt het boek wel een diepere betekenis.

Jammer is het wel dat het liefdesverhaal van Deidre en Victor enorm saai en standaard is. Op denk duur doen ze steeds minder dingen samen. Hij werkt veel, zij moet zich maar zien te vermaken in Hispanolia. Als Ceaser dan met Bonnie op de stoep staat, en door de ziekte van Bonnie een tijdje moet blijven, is het erg voorspelbaar dat er tussen Deidre en Ceaser iets opbloeit. De voorspelbaarheid doet het verhaal niet veel goed.

Toch is Dochter van de mangroven geen slecht boek. Wanneer er meer vaart in had gezeten, het minder aandeed als een saop en het liefdesverhaal niet zo voorspelbaar was, zou het boek vijf sterren krijgen. Pluspunten zijn de sfeerbeschrijvingen, het kaartje voorin en de beschrijving van het leven als slaaf.

Dochter van de mangroven is geschikt voor iedereen die van historische romans houdt die enigszins kabbelen. Het is het doorlezen zeker wel waard, want je waant je toch tijdens het lezen in het Caraïbische gebied, dat gecombineerd in een zeventiendede eeuwse setting, maakt dat het boek toch wel een aanrader genoemd mag worden