Weinig vernieuwend en verrassend

Tove Klackenberg (1956) heeft rechten gestudeerd en in de Zweedse provincie Värmland als advocaat en officier van justitie gewerkt. Momenteel combineert zij haar functie als kantonrechter in Karlstad met het schrijven van thrillers. Kind van de rekening is haar debuutroman en werd door de jury van de Zweedse thrilleracademie uitgeroepen tot ‘Beste debuut van het jaar’. Kind van de rekening is tevens het eerste deel van een driedelige serie over officier van justitie Svea Lundström Duval. De twee volgende delen zullen in 2011 verschijnen. Tove is een van de vele Zweedse misdaadschrijfsters, maar stijgt qua niveau mijns inziens niet uit boven de andere Scandinavische schrijvers en schrijfsters.
Svea Lundström Duval is officier van justitie in Bäckby. Op een dag wordt zij gebeld door Sven Skoglund, inspecteur bij de regionale recherche. Hij vraagt haar om op een adres in Skogfors te komen kijken. Ter plaatse blijkt dat er in het huis, in een grote doos in de gangkast, twee lijkjes zijn gevonden van een jongen en een meisje. Het blijkt te gaan om Emil (ong. 3 jaar oud) en Evelina (ong. 1 jaar oud) die zijn gevonden door Ann-Britt Vinberg, gezinscoach bij Jonas Jacobsson (26) en Jenny Lindgren (22), de ouders van beide kinderen. Er volgt een proces, waarbij men ervan uit gaat dat Jenny de hoofdverdachte is. Maar, Svea heeft het gevoel dat er meer aan de hand is en probeert de waarheid te achterhalen.
Kind van de rekening, dat zich voor het grootste deel afspeelt in de rechtbank, is heel erg op feitelijkheden gebaseerd. De tijdslijnen, die door elkaar heen lopen, zijn niet altijd even duidelijk en soms ook niet echt logisch. De spanning in het boek wordt grotendeels weggenomen door flashbacks die niet altijd nodig zijn om het verhaal te vertellen. Bepaalde achtergrondinformatie is nodig, maar de manier waarop deze in dit boek verwerkt is, doet afbreuk aan het geheel. Door het bovenstaande mis ik dus de échte spanning en daardoor kan ik ook niet echt onder de indruk zijn van dit boek. De verhaallijn met betrekking tot de persoon door wie Svea achtervolgd wordt, komt ook niet goed uit de verf. De aanzet is er, maar deze wordt niet voldoende uitgewerkt. Verder blijft het de vraag hoe de relatie tussen Svea en Melvin zich ontwikkelt. Of moeten we dit lezen in deel 2 (Het recht in eigen hand) of deel 3 (Opgesloten)? Het zal mij benieuwen. Nee, Kind van de rekening is geen boek dat indruk heeft gemaakt; het stijgt niet uit boven andere thrillers die geschreven zijn rondom een bepaald personage. Een mogelijke oorzaak is dat de laatste tijd al veel van dit soort boeken geschreven zijn en dat de ‘markt’ ietwat verzadigd raakt. Het thema is niet verrassend, prikkelend en weinig vernieuwend en mede daardoor boeit het boek niet echt.