Mijn kind doet dat niet.

Britt Franken moet haar leven weer oppakken, haar dochter Bo houdt van het uitgaansleven in Amsterdam en de relatie met Thomas staat op springen.
Ze krijgt weinig tijd om hierbij stil te staan omdat ze moet onderzoeken wat er in het uitgaansleven van Amsterdam aan de hand is. Toeristen die ziek worden van nieuwe pilletjes, geliquideerde drugsdealers, pillen die nare bijwerkingen hebben en de agressie in het uitgaansleven lijkt toe te nemen. Alles lijkt veroorzaakt door pillen.
Mijn kind doet dat niet, denkt Britt maar niets is minder waar. Terwijl Britt zich focust op deze zaak komt haar dochter langzamerhand ook dichterbij het probleem.
Het is een boek die voor mij als moeder van een tiener een van mijn ergste nachtmerries verwoordt. Jouw kind aan de pillen en omdat dealers steeds meer willen verdienen worden verkeerde stoffen gebruikt met als gevolg buitenproportionele agressie.
De collega van Britt heeft problemen in de familie waardoor hij ook niet in de gaten heeft wat er
gebeurt. Dit levert een mooi zijspoor op van een ander probleem dat heel actueel is, Marokkaanse meisjes die moeten trouwen in Marokko. Een heel moeilijk probleem omdat deze jongeren in onze cultuur zijn geïntegreerd.
In dit verhaal staat naast de misdaad ook het privéleven van de hoofdrolspelers centraal en dat maakt het heel persoonlijk. Het kan iedereen overkomen lijkt Heleen van der Kemp te willen zeggen. De schrijfstijl van Heleen van der Kemp pakt je vanaf het begin van het verhaal, vooral als je al meerdere boeken met Britt hebt gelezen.
Een opvallend gele cover met een pilletje, het lijkt zo onschuldig maar de waarschuwing is duidelijk. Dit boek is echt aan te raden aan ouders van tieners en aan de tieners zelf. Het is heftig, rechtlijnig geschreven en laat niets aan de fantasie over. Met name de situatie waarin jongeren een toevallige voorbijganger doodschoppen kwam echt binnen. De gevolgen van een avond reikt verder dan de jongeren zelf en verwoest alles.