Justin Cronin is een meesterverteller, hij verstaat de kunst om jouw aandacht bijna alle 1000 pagina’s vast te houden.

OP de cover staat een meisje dat boos of angstig kijkt, ogen spreken boekdelen. Het schijnt dat de dochter van Justin Cronin haar vader vroeg om een boek te schrijven met een meisje in de hoofdrol. Dat heeft hij gedaan en dat werd een trilogie waar hij
Ik begon met hele grote verwachtingen aan het eerste deel van deze serie. Er is al zoveel geschreven en gezegd over deze serie dat ik er bijna niet aan durfde te beginnen. Ik verwachtte dat het een moeilijk leesbaar verhaal zou worden vol wendingen waarbij je je aandacht vast moest proberen te houden. Hoe ik hierbij kwam weet ik niet maar ik ben gewoon begonnen

Het is mij erg meegevallen. Het verhaal over hoe Amy geboren werd en hoe haar leven verliep is heel mooi verteld, dan komt er een verhaallijn tussendoor over een gevangene die wacht op de dodelijke injectie en dan begint het. De overheid wil een geheim project opstarten met hulp van gevangenen die ter dood veroordeeld zijn. Door een klein ongelukje dat een groot drama wordt gaat alles fout en zat ik weer op het puntje van de bank. Het is heel erg spannend en ik bleef lezen tot ik ineens in het volgende deel kwam waarin het honderd jaar later is. Gelukkig word je door nieuwsberichten, een dagboekfragment en andere informatie snel bijgepraat maar ik moest wel even schakelen.
Het verhaal gaat dan verder en bijzondere dingen gebeuren. Je leert de nieuwe hoofdpersonen snel kennen en “strijdt” snel met ze mee.
In het derde deel gaat Amy met een groep overlevers op zoek naar waar het allemaal begon. Ze maken de oversteek naar waar het ooit begon. Vandaar de titel. De angst voor “de viralen” is en blijft groot maar toch gaan ze samen het avontuur weer aan. En dat komt samen in een mooi plot.

Justin Cronin is een meesterverteller, hij verstaat de kunst om jouw aandacht bijna alle 1000 pagina’s vast te houden. Dwaalt niet te ver af en gebruikt mooie zinnen als:” Het gebeurde snel. Tweeëndertig minuten waarin de ene wereld stierf en de andere werd geboren”. Dat zijn toch zinnen waarbij je niet weet hoe snel je verder moet lezen. Hij heeft er dan ook 10 jaar over gedaan om deze trilogie te schrijven.

De oversteek lezen is een avontuur op zich. Telkens als ik dacht dat ik even wegdommelde of afdwaalde, gebeurt er iets spectaculairs. Ook de gedichten her en der in het boek ( niet van de auteur zelf) kon ik waarderen. Ik ga deze maand verder met het tweede deel. De twaalf. En in januari 2017 komt het laatste deel uit: “De stad van Spiegels” Ik ben blij dat ik met deze #Readingchallenge mee mag doen.