Een boek voor moeder én zoon. Verrassend hoe een kleine gebeurtenis tot zo'n verhaal kan leiden.

Na een meer dan spannende proloog over wat er voor de komst van de hoofdpersonen uit dit verhaal op Takapoto heeft plaatsgevonden gaat het verhaal verder op een van de schepen van de ontdekkingsreiziger Jacob Roggeveen. De jonge Roemer verzorgt zo goed en kwaad als het gaat zijn broer die een van de mensen is die lijdt aan scheurbuik. Zelf heeft hij nog geen last maar het leven op het schip is heel zwaar. Zeker voor een jongen die kort daarvoor alles is kwijtgeraakt. Het is een schrijnend verhaal van 2 broers die alles kwijt raken en bij niemand terecht kunnen. Uiteindelijk belanden ze midden in de oceaan aan de andere kant van de wereld. Een van de schepen lijdt schipbreuk en als ze hulp willen bieden raakt Roemer de laatste persoon die hij lief heeft ook kwijt. Ze belanden op een eiland en zien in eerste instantie alleen de schoonheid ervan. En ze zien dat er geen jonge mannen meer zijn. Een gevaarlijk avontuur begint en Roemer ontsnapt met 4 volwassen matrozen en hij besluit op het eiland te blijven. Alles is beter dan terug naar het schip.
Ondanks de haaien, de dreiging van een andere stam en gevaren uit allerlei hoeken lijkt Roemer het geluk te hebben gevonden. Maar of het goed afloopt??

Rob Ruggenberg schrijft voor de zesde keer een boek over een kind dat in een historisch avontuur terechtkomt. Hij ontdekt iets uit de geschiedenis en wordt er nieuwsgierig naar. De verhalen om het feit heen zijn verzonnen maar zo bijzonder mooi geschreven dat zijn boeken door onze jeugd (en hun ouders en leraren) worden verslonden! Als je aan een tiener vraagt waarom hij deze boeken wel leest dan is het omdat het boek tijdens het lezen van de proloog al zoveel beloofd en zo spannend is dat je wel door moet blijven lezen.
De historische feiten zijn door Rob Ruggenberg gecontroleerd tijdens zijn reis naar Australië en het eiland Takapoto. Net als bij zijn andere boeken heeft hij een paar weken op het eiland gewoond en heeft hij kennisgemaakt met de huidige bewoners en gebruiken.
Maar wat maakt het nou dat het geen saai geschiedenisboek is geworden? De herkenbaarheid van de jonge hoofdpersoon.
Roemer is ongeveer 13 jaar oud en maakt heel veel mee, het verdriet om het overlijden van zijn broer, de angst voor wat hij om zich heen ziet gebeuren is voelbaar en herkenbaar. Roemer wordt verliefd op Nu’i en zijn twijfels en gedachtes nemen een mooie rol in in het verhaal. Hilarisch als hij Nu’i voor het eerst ziet. Hij had nog nooit een naakt meisje gezien en daar lopen ze naakt rond! Roemer maakt kennis met een totaal nieuwe cultuur en staat er als enige in het Nederlandse gezelschap open voor, de onbevangenheid van een kind is hij blijkbaar daarin niet verloren. Daarom worden hij en zijn maten geaccepteerd en redt hij eigenlijk hun leven.
De heldhaftigheid van de vrouwen die alleen op het eiland wonen met de bijzondere benadering van de overgrootvader van Nu’i die een soort genezer is zet je aan het nadenken en geeft het boek een bijzondere laag. Het is heel goed te gebruiken voor de lessen Nederlands en boekbesprekingen.
Rob Ruggenberg heeft mij weer verrast met dit mooie boek en mijn honger naar bijzondere en onbekende verhalen uit de geschiedenis weer aangewakkerd. Ik kijk uit naar zijn volgende boek.