Binnen 24 uur gelezen en een paar dagen later ben ik nog net zo enthousiast.

Een nieuw Rizzoli en Isles, verhaal! Hier had ik als fan op gewacht en op het moment dat het boek binnenkwam begon ik te lezen.
Tess Gerritsen heeft een beetje een vast begin voor elk boek. Het voelt voor mij als thuiskomen. Een proloog die je voor het verhaal begint jou alle kanten opstuurt. Het enige dat je weet is dat het heel belangrijk is om goed te lezen en in je op te nemen wat er staat. Ik las de proloog 2 keer. Nu zal hét telefoontje wel komen maar dat gebeurt nog niet.
Maura Isles neemt afscheid van haar biologische moeder, hiervoor moet je de voorgeschiedenis wel een beetje kennen maar als fan weet je dat er heel wat aan vooraf is gegaan. Een moeizame relatie tot het einde, geen ‘ik vergeef je-op je sterfbed scene” Dat kan ook eigenlijk niet. Tot op het laatst haar moeder haar in verwarring achterlaat. Wat bedoelde ze toch?
Dan toch hét telefoontje;er is een moord gepleegd, het hele team is in shock en gefascineerd over hoe het slachtoffer erbij ligt. Het onderzoek is pittig, confronterend en Maura heeft de hulp nodig van iemand die ze eigenlijk niet meer wil zien. Een oude liefde laait op als een vuur. Hij kan het team goed helpen met zijn kennis van de heiligen in de kerk. Zo mooi hoe hun werelden weer samen komen. Maura en Daniel, het geeft net het vleugje romantiek dat het verhaal nodig heeft. Ook krijgen we een kijkje in het leven van Jane, nu getrouwd en moeder van een dochtertje van drie. Ze ziet hoe ongelukkig haar moeder is nu haar vader weer terug is gekomen maar ze heeft en krijgt weinig tijd om te helpen want er komen meerdere moorden aan. Alle slachtoffers beelden wat uit. En we ontdekken wat de moeder van Maura bedoelde op haar sterfbed. Het vergt geduld want de laatste aanwijzing is nog niet af.
Met dit boek dat spannend tot het einde met mooie wendingen in het verhaal heeft Tess Gerritsen mij toch volledig verrast. Waar veel auteurs toch vaak verzanden om in een patroon te gaan schrijven vind ik dit boek vlotter dan de laatste boeken die ik van haar las. Ik genoot ook van die verhalen want Tess Gerritsen kan hele mooie boeken schrijven maar dit verhaal liep vlot, heeft net genoeg verhaallijnen om je erbij te houden en laat je lekker puzzelen. Ja, puzzelen. Ik hoop op nog meer verhalen over deze stoere meiden. Binnen 24 uur gelezen en een paar dagen later ben ik nog net zo enthousiast. Dat is een mooie leeservaring.