Gelukkig een spannend einde....

Een man is op de vlucht voor een grote drugsbaas. Doodsbang is hij want als hij ontdekt wordt is het einde verhaal. Hij komt tijdens zijn vlucht in een dorp terecht waar de mensen heel hecht zijn en leven volgens een streng geloof. Lea, een jonge vrouw ziet hem in het dorp en besluit hem te helpen. Zij weet echter nog niet wat hij in het verleden allemaal gedaan heeft.
Haar zoon Knut vindt het wel interessant allemaal, een vreemde man in hun jachthut, en iemand die aardiger is dan zijn vader ooit voor hem geweest is.

Jo Nesbo heeft hier een bijzonder boek geschreven, het gaat in dit boek niet alleen maar over een man die op de vlucht is, er zitten meerdere lagen in. Meer aandacht voor de personen zelf en hun beweegredenen. Naast het geheim en verleden van Jon speelt het verleden van Lea en Knut ook een steeds grotere rol, ze is in het begin zo gesloten en ontdooit letterlijk als sneeuw als ze Jon beter leert kennen. Nu is het nog afwachten wat de gemeente zal doen als het geheim van Jon uit zal komen. Want dat het uit zal komen is wel duidelijk als zijn belagers hem proberen te vinden. Het verhaal las in het begin meer als een roman dan een thriller, vanwege de lagen en de aandacht die de schrijver geeft aan de karakters in het boek. Ook de natuur krijgt aandacht. De middernachtzon waarover op de flaptekst verteld wordt krijgt een minder grote rol dan ik gedacht had. Het is een boek waar je even in moet komen. Dat komt denk ik omdat de schrijver zoveel wil vertellen dat je soms de spanning even verliest. Die wordt aan het einde van het verhaal wel weer goed opgepakt waardoor je wilt weten hoe het afloopt.