Hoe Hendrik je een spiegel voorhoudt!

Ik vond dit boek op een kamer van een cliënt die ik verzorgde, ik was geïntrigeerd over de titel en het liet me niet meer los. Daarom heb ik het boek tijdens mijn vakantie meegenomen. Tot nu toe heb ik daar geen spijt van gehad.
Het is het dagboek van Hendrik Groen, Hendrik woont in een verzorgingshuis in Nederland, hij heeft een paar ouderdomskwaaltjes waarover hij regelmatig een overleg heeft met zijn huisarts en geriater. Het leuke aan deze gesprekjes vond ik dat hij ze steeds op stang jaagt met de vraag om dé pil. Zonder dat hij er voorlopig gebruik van wil maken want er zijn nog genoeg leuke dingen in het leven volgens Hendrik.
Hij besluit om het anders te gaan doen. Hij verzamelt een groepje medestanders en richt de club oud-maar-nog-niet-dood op. Samen organiseren ze om de beurt een uitje. Een kookworkshop, golfen, of naar een 3D film. Iets wat de activiteitenbegeleiders van het huis niet direct aan zouden denken. Maar ook iets wat de kok en de directrice van het huis niet echt kunnen waarderen maar omdat de reglementen niet openbaar worden gemaakt niet verboden kunnen worden. (dit beschrijft ongeveer de schrijfstijl van Hendrik)
Dit kleine en stille verzet van enkele ouderen tegen “het verzorgingshuis en de mensen die het beter weten voor hun”doet soms vertederend aan, ik heb gelachen om de humor in dit boek. Als verzorgende in een verpleeghuis en familielid van een bewoner in een verzorgingshuis zijn de zaken zo herkenbaar!
Hendrik laat tussen de verhalen door het actuele nieuws lezen en geeft hier zijn mening over, hij ontmoet Eefje en wordt verliefd. Het leven wordt dan toch erg mooi op je 83 ¼ e levensjaar maar dan blijkt zijn clubje wel oud te zijn en misschien binnenkort ook dood te gaan en is er voor Hendrik steeds minder aan. Hendrik doet wat hij kan om zijn club in stand te houden en of dat hem lukt moet je zelf maar lezen. Ik ben fan van Hendrik, hij heeft me geraakt en een spiegel voorgehouden. Gelukkig komt er een verjaardagskalender én een tweede boek uit. Ik verheug me er nu al op.